Podsumowanie tygodnia na rynkach (2022-07-08)

Decyzja i publikacja komunikatu miały miejsce dopiero w czwartek, ale już poniedziałek z samego rana przywitał nas zaskakującymi informacjami. Najpierw okazało się, że w maju po raz pierwszy od 1991 roku Niemcy miały deficyt w handlu zagranicznym − w wysokości 1 miliarda euro. Oczekiwano 2,7 mld euro nadwyżki. W dodatku zrewidowano w dół dane o nadwyżce z kwietnia.

Przyczyną był spadek wymiany handlowej z Rosją, Ukrainą i Białorusią oraz spadek eksportu ogółem przy jednoczesnym wzroście importu. Dla Polski dane te są niepokojące o tyle, że Niemcy są naszym największym partnerem handlowym; odpowiadają za 27,8% naszego eksportu i 20,3% importu (dane za okres styczeń-kwiecień 2022).

Reklama

Następnie w półgodzinnych odstępach nadeszły dwa kolejne gorsze od prognoz odczyty: inflacja w Szwajcarii i w Turcji. Oba wskaźniki wzrosły w porównaniu z poprzednim miesiącem i oba okazały się wyższe od prognoz. O ile nie dziwi to w przypadku Turcji, w której ceny oficjalnie w czerwcu były średnio wyższe od tych sprzed roku o 78,6% (z szacunków ENAGrup wynika, że rzeczywisty wzrost wyniósł 175,55%), a stopy po obniżkach utrzymywane są na poziomie 14%, to już odczyt ze Szwajcarii może niepokoić. Wprawdzie w porównaniu z innymi krajami w Europie inflacja jest tam śmiesznie niska (3,4%), ale jak na ten kraj to i tak dużo.

Przypomnijmy, że już po poprzednim odczycie (2,9%) Szwajcarski Bank Narodowy podniósł stopy procentowe z poziomu -0,75% do -0,25%. Jest to więc zła wiadomość dla posiadaczy kredytów frankowych i dla banków, zwłaszcza że, jak się później okazało, mamy za sobą tydzień rekordowego osłabiania się polskiej waluty. Złoty osłabił się w ciągu niecałego tygodnia o 5% do dolara, o 3,5% do franka szwajcarskiego i 2% do euro. Słabsza od oczekiwań ekonomistów podwyżka stóp przez RPP nie poprawiła jego sytuacji.

Z dobrych informacji (choć będących „kanarkami” nadchodzącej recesji) – inflacja producencka w strefie euro obniżyła się w maju wobec poprzedniego odczytu i była też niższa od prognoz. Ciekawostka: zaczęła też hamować w Rumunii.

We wtorek poznaliśmy odczyty PMI dla usług najpierw z Chin, a potem ze strefy euro. W Państwie Środka spodziewano się lekkiej recesji sektora w czerwcu, ale wskaźnik niespodziewanie wyskoczył ponad neutralną granicę 50 pkt, i to dość mocno – 54,5 pkt.

Chiny mają przed sobą dobry okres: coraz głośniej robi się o stymulowaniu gospodarki przez władze. Agencja Bloomberga podała, że chińskie Ministerstwo Finansów rozważa pozwolenie władzom samorządowym na sprzedaż w drugim półroczu specjalnych obligacji za łącznie nawet 1,5 bln juanów (220 mld USD) – byłaby to pożyczka już akonto przyszłego roku.

Środki te mają finansować inwestycje w infrastrukturę i przyczynić się do pobudzenia wzrostu gospodarczego (inflacja konsumencka w Chinach jest niska, producencka była wysoka, ale została zbita, a Pekin jako jeden z nielicznych ma realnie dodatnie stopy procentowe). W tej sytuacji analitycy spodziewają się również dobrego okresu dla chińskich giełd, zwłaszcza po ubiegłorocznych przecenach.

– W Chinach indeksy trochę odbiły mimo strukturalnych problemów, dlatego znacząco obecnie przeważamy Chiny w portfelu – mówił w Analizach LIVE Bartosz Pawłowski, chief investment oficer mBanku. – One pierwsze weszły w kryzys, ale nie z powodu inflacji, tylko problemów rynków nieruchomości i edukacji. Ostatnio zaczęło się tam poprawiać ze względu na impuls kredytowy. PMI-e wszędzie pospadały, zwłaszcza w Polsce, w Chinach wzrosły. Ten kraj jest w przeciwfazie wobec Zachodu, zaczyna się już z tego kryzysu wydobywać. Z punktu widzenia portfelowego jest w korzystniejszej fazie cyklu niż cała reszta. Do tego jest tanio.

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

W największych krajach strefy euro odczyty były zbliżone do prognoz i wskazywały za rozwój branż usługowych, a uśredniony wskaźnik okazał się lekko wyższy od prognozy. Lepszą kondycją wykazał się także sektor usługowy w USA.

Wydarzeniem tygodnia z naszego punktu widzenia miało jednak być czwartkowe posiedzenie RPP, komunikat po nim i piątkowe wystąpienie prezesa NBP Adama Glapińskiego. Zostało jednak poprzedzone dwoma podobnymi wydarzeniami z naszego regionu: bank centralny Węgier podniósł tygodniową stopę depozytową o 200 punktów bazowych do 9,75%, i to po tym, jak tydzień wcześniej „dociągnął” do niej stopę bazową, również zaskakując rynek mocą podwyżki.

Bardziej jastrzębi niż oczekiwał tego rynek okazali się także decydenci w Rumunii; w przeddzień decyzji RPP podnieśli oni koszt pieniądza o 100 pb. do 4,75%, podczas gdy rynek oczekiwał podwyżki o 25 pb. mniejszej. Przypomnijmy także, że dwa tygodnie temu i czeski bank centralny wykonał mocniejszy ruch, niż sądzili ekonomiści, podnosząc stopy o 1,25 pkt proc. wobec oczekiwań rzędu 1 pkt proc. Główna stopa nad Wełtawą wynosi już 7%.

Nic więc dziwnego, że w tym otoczeniu wiele osób spodziewało się, że i RPP zareaguje na inflację (15,6% w czerwcu rdr) w sposób zdecydowany, zwłaszcza że kolejne decyzyjne posiedzenie przewidziane jest dopiero na wrzesień. Stąd duży rozstrzał prognoz przed posiedzeniem – od 50 pb. do 100 pb. z medianą pośrodku tych wartości.

RPP zaskoczyła jednak w drugą stronę niż pozostałe banki regionu i podniosła stopy o 50 pb. Po tej podwyżce stopa referencyjna wynosi 6,50%.

– W Polsce dostępne dane miesięczne wskazują, że koniunktura w II kw. br. pozostawała korzystna, jednak dynamika aktywności gospodarczej obniżyła się. Towarzyszy temu rekordowo niska stopa bezrobocia oraz wyraźny wzrost wynagrodzeń. W kolejnych kwartałach prognozowane jest dalsze spowolnienie wzrostu gospodarczego, a perspektywy koniunktury, zarówno w Polsce, jak i na świecie, obarczone są znaczną niepewnością – napisali członkowie RPP w komunikacie po posiedzeniu.

Jednocześnie, podejmując decyzję, Rada znała już lipcową projekcję inflacji i PKB. Cały raport nie został jeszcze opublikowany, ale znamy już podstawowe prognozy.

– Roczna dynamika cen znajdzie się z 50-procentowym prawdopodobieństwem w przedziale 13,2-15,4% w 2022 r. (wobec 9,3-12,2% w projekcji z marca 2022 r.), 9,8-15,1% w 2023 r. (wobec 7,0-11,0%) oraz 2,2-6,0% w 2024 r. (wobec 2,8-5,7%). Z kolei roczne tempo wzrostu PKB według projekcji znajdzie się z 50-procentowym prawdopodobieństwem w przedziale 3,9-5,5% w 2022 r. (wobec 3,4-5,3% w projekcji z marca 2022 r.), 0,2-2,3% w 2023 r. (wobec 1,9-4,1%) oraz 1,0-3,5 % w 2024 r. (wobec 1,4-4,0%) – czytamy w komunikacie.

Czas raportów

Koniec miesiąca, kwartału i półrocza zawsze skłania do podsumowań. Nie inaczej było i na stronie analizy.pl. W tym tygodniu pojawiło się kilka raportów. Znajdziecie w nich informacje, jak sobie poradzili w czerwcu eksperci, układający ofensywne i defensywne portfele funduszy, jak zachowywały się fundusze inwestycyjne i emerytalne oraz jak znaleźć najkorzystniejszą w tej chwili lokatę. Sprawdziliśmy także, czy są na rynku fundusze dłużne, które od początku roku wypracowały dodatni wynik i jaką mają strategię.

Przekonacie się także, jakie zmiany wprowadził w swoim portfelu Rafał Bogusławski.

Piszemy również o połączeniu Avivy i Allianza, które od 2 lipca działają wspólnie zarówno na polu ubezpieczeń życiowych i majątkowych, jak i funduszy inwestycyjnych i emerytalnych.

Miłej lektury i miłego weekendu!