Słabe półrocze na rynku surowców

Mijające półrocze nie było najłatwiejsze dla funduszy działających na rynku surowców. Od początku roku wartość indeksu Bloomberg Commodity spadła o blisko -9,3%. Pod kreską jest także większość polskich produktów inwestujących w surowce. Na 18 rozwiązań skupiających się na tej klasie aktywów aż 12 przyniosło inwestorom ujemną stopę zwrotu.

Spadki związane są przede wszystkim z destabilizacją cen surowców energetycznych, w tym głównie ropy naftowej. W drugiej połowie czerwca rynek ropy znalazł się w dołku – ceny kontraktów terminowych na surowiec spadły do najniższego poziomu od sierpnia ub.r. Na nic zdało się przedłużenie porozumienie państw eksportujących ropę naftową w zakresie limitów wydobycia, które ma na celu ograniczenie globalnych zapasów surowca. Wskazuje się, że źródłem problemów jest głównie rosnące wydobycie w USA. W efekcie, od początku roku cena kontraktów terminowych na ropę spadła o blisko -8,5%.

Zadyszka na rynku ropy odbiła się na wynikach zarówno funduszy skupiających się na sektorze energii, jak i tych inwestujących na szerokim rynku surowców. Nie pomogła nawet dość dobra sytuacja na rynku metali przemysłowych.

Najgorzej wypadł Skarbiec Rynków Surowcowych (Skarbiec FIO), którego portfel w ponad 35% składa się z surowców energetycznych (dane na 31.05.2017). Od początku roku do 27 czerwca wartość jednostek tego funduszu spadła o -10,6%. Niewiele lepsze wyniki odnotowały Allianz Surowców i Energii (Allianz FIO) i Pioneer Surowców i Energii (Pioneer Funduszy Globalnych SFIO), których wyniki wyniosły odpowiednio -10,4% i -8,5%.  

Sytuacja wygląda zgoła inaczej jeśli chodzi o metale szlachetne, w tym przede wszystkim złoto. Choć obecnie na arenie politycznej dominuje spokój, a bezpieczne aktywa  wypadły z łask inwestorów, złoto stopniowo zyskuje na wartości.  Od początku roku jego cena wzrosła o +8,5%.

Na tym trendzie zyskał przede wszystkim fundusz Superfund Goldfuture (Superfund SFIO) – wartość jego jednostek wzrosła o +10,1%. Jeszcze więcej zarobili posiadacze jednostek wycenianych w euro i dolarze. Dzięki umocnieniu obu tych walu wyniki funduszy wyniosły odpowiednio +15,7% i +22,9%. Dobrze wypadły także Investor Gold FIZ i Investor Gold Plus FIZ, których stopy zwrotu przekroczyły +8%.


Spośród funduszy skupiających się na rynku złota ujemny wynik odnotował tylko PKO Akcji Rynku Złota (Parasolowy FIO), którego stopa zwrotu wyniosła -0,4%. Warto zauważyć, że dla produktu szczególnie niekorzystny był upływający kwartał – w połowie marca wynik funduszu wynosił bowiem +8%. W portfelu tego funduszu znajdziemy przede wszystkim akcje spółek wydobywczych i to właśnie wahania cen niektórych z nich mogą być odpowiedzialne za ten spadek.

Warto zwrócić uwagę, że w horyzoncie rocznym wyniki omawianych produktów prezentują się zgoła inaczej. Mimo udanego półrocza, fundusze skupiające się na rynku złota wypadają generalnie słabiej od produktów ze znacznym udziałem surowców energetycznych. Zadecydowało o tym zeszłoroczne odbicie na rynku ropy naftowej, której cena od połowy marca do końca grudnia ub.r. wzrosła o przeszło +34%. Najwyższą 12-miesięczną stopę zwrotu odnotował jednak PKO Surowców Globalny (Parasolowy FIO), którego wynik sięga +8,2%.

Chociaż mijającego półrocza do udanych nie zaliczą klienci BPH Superior Rynku Surowców (BPH Superior FIO) oraz BPH Globalny Żywności i Surowców (BPH FIO Parasolowy), Jarosław Lis, który obok Michała Sikorskiego, zarządza tymi produktami pozostaje nastawiony optymistycznie.

– Głównym powodem spadku indeksów surowcowych były surowce energetyczne, gdzie decydujący wpływ na słabość rynku miała zbyt duża liczba otwartych pozycji spekulacyjnych. W dalszym ciągu sytuacja na rynku surowców po stronie popytu i podaży powinna być sprzyjająca do wzrostu cen w średnim terminie – uważa Lis.

Wtóruje mu Piotr Marciniak, dyrektor zarządzający BGŻOptima. Jego zdaniem, spadek cen ma przejściowy charakter i jest głównie reakcją na zaskakujące dane o zapasach w USA.

– Nadwyżka jest w dużej części zjawiskiem o charakterze przejściowym i technicznym. Szanse na realizację celów nakreślonych przez kraje OPEC, czyli wzrost cen poprzez ograniczenie podaży, są duże – wyjaśnia.

Według prognoz Banku Światowego, mimo zawirowań, średnia cena ropy naftowej w br. ma wynieść 55 dolarów za baryłkę (w ubiegłym roku były to 43 dolary). Jeśli chodzi o metale w związku ze wzrostem popytu w Chinach oraz pewnymi ograniczeniami po stronie podaży 2017 r. ma przynieść 16-procentowy wzrost cen. Rynek surowców rolnych ma pozostać stabilny.  
 
Katarzyna Czupa
Analizy Online

Reklama

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się