Strategie inwestycyjne: jak wykorzystać cykl koniunkturalny

Przyjęcie odpowiedniej strategii to istotny krok, ponieważ w dużej mierze determinuje późniejsze decyzje inwestora. Te natomiast warto podejmować w sposób przemyślany i uporządkowany, ponieważ chaos rzadko kiedy prowadzi do sukcesu, a już niemal na pewno nie w świecie inwestycji. Jednak jak świat długi i szeroki, tak wiele różnych podejść, strategii, metod czy systemów, co do których wysokiej skuteczności często zarzekają się ich autorzy. Wspominany walor „niezawodności” należy jednak włożyć między bajki, bo strategii skutecznej w każdych warunkach po prosu nie ma (i nigdy nie będzie).

Jedną z bardziej znanych i podstawowych strategii inwestycyjnych jest natomiast inwestowanie zgodnie z cyklem koniunkturalnym. Zanim jednak przejdziemy do wyjaśnienia istoty tego podejścia, warto przybliżyć czym ów cykl koniunkturalny faktycznie jest. W najprostszym ujęciu jest to zjawisko swego rodzaju wahań - „fazowości” i powtarzalność koniunktury w gospodarkach. Objawia się to tym, że w kilkuletnich odstępach (najczęściej wspomina się o kilku, ok. 5 latach, jednak długość tego okresu jest zmienna i uzależniona od wielu czynników) kolejno następują po sobie wyróżniane fazy cyklu (spowolnienie, recesja/kryzys/depresja, ożywienie, ekspansja/rozkwit). Fazy te różnią się pomiędzy sobą kierunkiem zmian (wzrost/spadek) kluczowych wskaźników gospodarczych takich jak np. PKB, inflacja, stopa bezrobocia, poziom produkcji czy inwestycji.


Dla inwestora na rynku finansowym najistotniejsze jest jednak to, w jaki sposób obserwacje zmian wspomnianych wskaźników w czasie oraz identyfikacja faz cyklu koniunkturalnego, przekładają się na jednoznaczne wskazówki odnośnie tego w co i kiedy inwestować. Te sygnały są natomiast „generowane” przez poziom dwóch najistotniejszych zmiennych opisujących gospodarkę – dynamikę PKB i inflację. Pierwszy z czynników – tempo rozwoju gospodarczego – opisuje bowiem ogólną sytuację gospodarczą, a poziom inflacji jest najważniejszym wyznacznikiem dla kształtowania stóp procentowych przez bank centralny – czynnika kluczowego dla rynku obligacji.


Jak widać na powyższych grafikach, strategia inwestowania zgodnie z cyklem koniunkturalnym daje inwestorowi wskazówki odnośnie klasy aktywów (gotówka/obligacje o zmiennym oprocentowaniu, obligacje o stałym oprocentowaniu, akcje, surowce), która powinna stanowić główny składnik jego portfela. Zawiera zarazem podpowiedzi kiedy należy dokonać zmiany wiodącej klasy aktywów (maksimum/minimum dynamiki PKB, inflacji).

Tak jak wszystkie inne, również strategia inwestowania zgodnie z cyklem koniunkturalnym ma jednak swoje ograniczenia i ułomności. Wśród nich wymienić można chociażby opóźnienie w publikacji danych odnośnie dynamiki PKB (np. w Polsce od 1,5 do 2 miesięcy po kwartale, którego dotyczy szacunek) oraz późniejsze rewizje, ograniczenia geograficzne (np. przełożenie dynamiki polskiego PKB powinno ograniczać się do koniunktury na rodzimym rynku akcji, a minięcie dna inflacji w Polsce nie musi iść w parze z dobrą sytuacją na rynku surowców, na które wpływ mają głównie czynniki globalne). Istotną wadą jest też możliwość występowania swego rodzaju „fałszywych sygnałów” sugerujących potrzebę zmiany struktury portfela, podczas gdy późniejszy rozwój wydarzeń je neguje. Podejście to nie daje także odpowiedzi odnośnie segmentu rynku określonej klasy aktywów (np. akcje małych i średnich spółek czy blue chips; ropa naftowa czy miedź etc.).

Stosując strategię inwestowania zgodnie z cyklem koniunkturalnym należy zawsze pamiętać, że zawiera ona wskazówki odnośnie klasy aktywów, która powinna stanowić główny (ale nie jedyny) składnik portfela. W żadnym wypadku nie podważa to jednak potrzeby i zasadności jego dywersyfikacji pomiędzy różne aktywa czy rynki w ujęciu geograficznym.

W kolejnych publikacjach przybliżymy szczegóły dotyczące poszczególnych faz cyklu koniunkturalnego:

Reklama

• I faza - spowolnienie,
• II faza - recesja,
• III faza - ożywienie,
• IV faza - ekspansja