Ile można zaoszczędzić na PPK?

Na wysokość zgromadzonych w PPK oszczędności wpływa kilka czynników:

Reklama

- wiek pracownika – im dłuższy czas oszczędzania, tym większy kapitał. Biorąc pod uwagę, że z PPK można wypłacać środki po ukończeniu 60. roku życia, 20-latek będzie oszczędzał 40 lat, a 40-latek o połowę krócej;

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

- wysokość naszych zarobków (im są wyższe, tym większe oszczędności);

- wysokość wpłat – dla przypomnienia na konta w PPK pieniądze wpływają z trzech źródeł: od pracodawcy (od 1,5 proc. do 4,0 proc.), od pracownika (od 0,5 proc. do 4,0 proc.) oraz od państwa (na początek 250 zł, 240 zł rocznie),

- wyniki zarządzania wypracowywane przez fundusze zdefiniowanej daty, do których trafiają oszczędności (z uwzględnieniem opłaty za zarządzanie, która już jest wliczana do wyników).

Fundusze zdefiniowanej daty, do których trafiają oszczędności PPK, inwestują na rynku kapitałowym w różne instrumenty finansowe (głównie akcje, obligacje, certyfikaty, listy zastawne itp.). Ich wyniki zależą więc od koniunktury na rynkach, ale także od polityki inwestycyjnej funduszu.

Przykład 3:  20-latek zarabiający mniej więcej średnią krajową (załóżmy 5000 zł), którego wynagrodzenie rośnie o 2,8% rocznie i wnosi tylko wpłaty podstawowe, z samych odprowadzonych wpłat i dopłat od państwa zgromadzi po 40 latach 161 tys. zł. Roczny zysk funduszu w wysokości 2% doda do oszczędności 69,6 tys. zł, czyli ostatecznie zaoszczędzi prawie 230,8 tys. zł. Wzrost rocznego zysku funduszu do 3% podwyższy zgromadzony kapitał do 281,6 tys. zł. Tyle samo zarabiający 40-latek, przy podobnych założeniach, po 20 latach przy 2% zysku oszczędzi łącznie 73,0 tys. zł, a przy 3% - 80,7 tys. zł.

Ile wypłacę z PPK?

Głównym celem PPK jest zgromadzenie oszczędności na czas zakończenia aktywności w pracy, czyli skorzystanie z nich dopiero po 60. roku życia. Oszczędności można też wypłacić wcześniej w dowolnym momencie, choć poza dwoma przypadkami, wiąże się to z utratą części korzyści podatkowych, dopłat od państwa i części dopłat od pracodawcy.

Scenariusz bazowy – dodatek do emerytury

Scenariusz bazowy dla PPK zakłada jednorazową wypłatę 25 proc. po osiągnięciu odpowiedniego wieku (nie wcześniej niż po ukończeniu 60. roku życia). Pozostałe 75 proc. zostanie rozłożone na miesięczne raty - i wypłacone w ciągu 10 lat. Zgromadzone oszczędności są zwolnione z podatku od dochodu. Można też wypłacić oszczędności w całości, ale wiąże się to z podatkiem.

Załóżmy, że środki będą wypłacane zgodnie z bazowym scenariuszem. 20-latek zarabiający 5 tys. zł brutto, odkładający tylko składki podstawowe do osiągnięcia 60. roku życia, przy założeniu 2% rocznej stopy zwrotu, zebrałaby łącznie ok. 230,8 tys. zł w przeliczeniu na dzisiejsze ceny. Pierwsza wypłata w wysokości 25% wyniosłaby ponad 57,7 tys. zł, a miesięczne wypłaty w kolejnych 10 latach wynosiłyby ok. 1597 zł. Dodanie do wpłat podstawowych w okresie oszczędzania wpłat dodatkowych w maksymalnej wysokości podwyższyłoby wartość zgromadzonego kapitału do 508 tys. zł, wypłaty 25% do 127 tys. zł, a miesięcznych rat – do 3,5 tys. zł (wszystko w dzisiejszych cenach).

40-latek zarabiający tyle samo i wpłacający także minimalne kwoty do PPK, zaoszczędziłby niecałe 73 tys. zł. Jednorazowa wypłata wyniosłaby ponad 18,3 tys. zł, a miesięczne wypłaty nieco ponad 500 zł. Zwiększenie wpłat do maksimum podniesie wysokość zgromadzonych oszczędności do blisko 159 tys. zł, jednorazową wypłatę do blisko 40 tys. zł, a miesięczne wypłaty do ponad 1 tys. zł.

W obu przypadkach możliwe byłoby dalsze podwyższenie tych kwot, wystarczyłoby wydłużyć czas oszczędzania.

Scenariusz awaryjny – choroba

Gromadzone oszczędności w ramach PPK są prywatne. To oznacza, że w każdej chwili można je wypłacić. Są dwie sytuacje, w których taka wypłata nie wiąże się z utratą jakichkolwiek korzyści. Pierwszą z nich jest utrata zdolności do pracy lub poważna choroba uczestnika PPK, jego współmałżonka lub dziecka. Ustawa o PPK dopuszcza w takiej sytuacji wypłatę 25 proc. zgromadzonych oszczędności bez konieczności ich zwrotu (wypłaconych ratalnie lub jednorazowo).

Scenariusz awaryjny – wkład własny

Drugą sytuacją dopuszczającą skorzystanie z oszczędności bez utraty korzyści (nawet do 100%) jest kupno lub budowa mieszkania z wykorzystaniem kredytu (przy kilku dodatkowych warunkach do spełnienia). W przeciwieństwie jednak do choroby, wypłacone oszczędności należy zacząć zwracać po pięciu latach od wypłaty i oddać w całości nie później niż w ciągu 15 lat od wypłaty.

Scenariusz awaryjny – zwrot w dowolnym momencie

Ostatni przypadek wcześniejszej wypłaty oszczędności dotyczy sytuacji, w której uczestnik PPK rezygnuje z oszczędzania w dowolnym momencie. W tej sytuacji uczestnik PPK otrzymuje zwrot wpłaconych pieniędzy. Musi jedynie zwrócić dopłaty państwowe, 30 proc. wpłat pracodawcy oraz zapłacić podatek od zysków kapitałowych. Wciąż jednak pozostają mu wpłaty własne, 70% wpłat od pracodawcy oraz zysk z inwestycji (pomniejszony o podatek).

Przykład 4: Pracownik, który zarabia 5 tys. zł, odprowadza minimalne wpłaty, a zysk z inwestycji wynosi 2 proc. rocznie, po 24 miesiącach ma zgromadzony kapitał w wysokości prawie 5,1 tys. zł (z czego 2,4 tys. zł to wpłaty pracownika, 1,8 tys. zł to wpłaty pracodawcy, 730 zł – dopłaty państwa oraz niecałe 160 zł zysku). Rezygnacja z PPK oznaczałaby, że taki pracownik będzie musiał zwrócić 730 dopłaty, 548 zł z wpłat pracodawcy oraz ok. 30 zł podatku od zysków kapitałowych. To oznacza, że wypłaciłby łącznie blisko 3,8 tys. zł, czyli  blisko 1,4 tys. zł więcej niż sam wpłacił.