Musimy przyzwyczaić się do dłuższej słabości złotego

Za zapowiedź wyłączenia ostatniej działającej turbiny gazociągu Nord Stream wywołała gwałtowny wzrost cen gazu, pogłębiając obawy o kryzys energetyczny i recesję w Europie. To z kolei rykoszetem uderzyło we wspólną walutę, sprowadzając kurs EURUSD poniżej parytetu. Z kolei mocny dolar uderza w złotego.

Reklama

- Mocny dolar to słabszy złoty, a pocieszeniem dla byczo nastawionych do złotego może być co najwyżej fakt, że złoty jest mocniejszy do euro o ok. 10 groszy niż był wówczas, gdy ostatnio EURUSD notował takie poziomy. Sentyment do polskich aktywów zatem się poprawił, natomiast w warunkach rynkowej paniki kierunek, zwłaszcza dla złotowych par walutowych, jest jasny – oceniają analitycy Pekao.

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Widmo recesji

Dolar rośnie w siłę, bo traktowany jest jako bezpieczna przystań w obliczu obaw o nadciągającą recesję, podsycanych szantażem gazowym Rosji. Ta zapowiedziała trzydniowy remont ostatniej działającej turbiny gazociągu Nord Stram, całkowicie go zamykając.

- Kreml może sobie na nią pozwolić na takie zagrywki, ponieważ jego eksport ropy odbywa się, jak gdyby nigdy nic się nie wydarzyło. Surowiec, którego nie kupują niektóre europejskie kraje, trafia do Indii, ale też niestety w większych ilościach do Włoch czy Bułgarii. Ponieważ wpływy z eksportu ropy są dużo większe niż gazu, a jednocześnie gaz jest znacznie trudniej zastąpić (z powodów logistycznych), wykorzystywany jest jako broń polityczna. Tymczasem okoliczności w Europie również nie sprzyjają. Upały powodują zwiększony popyt na prąd dla klimatyzatorów, zaś susze utrudniają rzeczny transport węgla. Wyjątkowo trudna sytuacja jest we Francji, gdzie przy obecnych stawkach kontraktów na prąd, rachunki gospodarstw domowych musiałyby wynosić około 400 euro miesięcznie – przypomina dr Przemysław Kwiecień, główny ekonomista XTB. I dodaje, że rządy będą mieć  dwa ogromne problemy - jak zapewnić surowiec oraz co zrobić z ceną dla odbiorców indywidualnych. - Przełożenie cen rynkowych oznaczałoby zapewne protesty i niepokoje społeczne (Moskwa tylko na to liczy), zaś rekompensaty ogromnych wydatków budżetowych – wskazuje dr Przemysław Kwiecień.

To mocno bije w euro, które względem dolara jest najtańsze od 2002 r. Pokonanie parytetu – zdaniem ekspertów - otworzyło drogę do dalszego osłabiania się wspólnej waluty.  - Pewne rzeczy rynkowo już spowszedniały, co otwiera drogę do kontynuacji trendów. Należy w tej sytuacji spodziewać się, że EUR-USD będzie dalej spadać i dno na tej parze walutowej zostanie ustanowione gdzieś między 0,90 i 1,00. Nie sposób stwierdzić, gdzie dokładnie, ale rynek poszukuje punktu równowagi w bardzo niesprzyjających warunkach - pamiętajmy, że nie ma takiego poziomu euro, który mógłby skompensować negatywne skutki szoku energetycznego – uważają eksperci banku Pekao.

W tym czasie dolar umacnia się, nie tylko jako bezpieczna przystań, ale również na fali oczekiwań na agresywniejszy ruch w polityce monetarnej ze strony Fedu. Obecnie rynek obstawia, że na wrześniowym posiedzeniu stopy procentowe w USA pójdą w górę o 75 pkt baz. A to nie są dobre wiadomości dla złotego. Warto bowiem pamiętać, że jako waluta emerging markets, w takich sytuacjach złoty traci zwykle jeszcze mocniej do dolara. I to właśnie obserwujemy obecnie.

- Obawiam się, że musimy się przyzwyczaić do dłuższej słabości złotego. Niewykluczone, że będzie to przerysowanie, zwłaszcza, kiedy pojawi się dyskusja o paradygmacie pięciu złotych. Ten w przypadku franka najpewniej zobaczymy za chwilę, ale drugi może być dolar. Złoty, podobnie jak waluty naszego regionu są ofiarą tego, co dzieje się na EURUSD, a także ryzyka geopolitycznego za sprawą wojny w Ukrainie. Niestety nie mamy wielu możliwości, aby się przed tym bronić. Wizja środków z KPO, które mogły posłużyć jako pretekst do stabilizacji sytuacji na EURPLN, znów jest mglista. Dodatkowo kampania wyborcza 2023 w zasadzie już się rozpoczyna i nie oczekujmy po niej niczego dobrego (jako ekonomiści. Taka sytuacja jak teraz skłania do przemyślenia, czy nie otworzyć się szerzej na inwestycje zagraniczne, które oferują znacznie więcej możliwości, jeżeli chodzi o ekspozycję na ciekawe sektory. Ale pamiętajmy, że słaby złoty nie będzie przez nami przez lata, a sytuacja na giełdach w Europie i USA może też być kapryśna i dość wymagająca – ocenia Marek Rogalski, główny analityk walutowy DM BOŚ

Ekspert uważa, że jednym z kluczowych aspektów jest polityka Fedu - jeżeli z Rezerwy popłynęłyby sygnały sugerujące rychłe złagodzenie podejścia (przejście z trybu podwyżek o 75pb. na ruchy po 25pb i możliwe zakończenie cyklu najpóźniej w I kwartale 2023 r.), to dolar szybko by na nie zareagował.

- W najbliższy piątek mamy wystąpienie Jerome Powella na sympozjum w Jackson Hole, które będzie uważnie śledzone przez inwestorów. Wydaje się jednak mało prawdopodobne, aby szef Fed chciał wychodzić przez szereg i sygnalizować coś, z czym jego koledzy i koleżanki za bardzo się nie zgadzają. Niemniej, po jego wystąpieniu dolar może przez chwilę się osłabić na zasadzie reakcji na informacje, które są wcześniej wyczekiwane – dodaje Marek Rogalski.

Ryzyko walutowe w funduszach

Warto pamietać, że to, co dzieje się na rynku walutowym, może mieć przełożenie na ostateczne zyski funduszy inwestycyjnych. W przypadku inwestowania na rynkach zagranicznych zmiany kursu walut mogą wpłynąć - zarówno in plus jak i in minus - na ostateczną stopę zwrotu. Przy wyborze funduszu warto więc sprawdzić, jakie ma on podejście do zabezpieczania ryzyka walutowego. 

Warto przeczytać: Ryzyko walutowe - zabezpieczać się czy nie?

Niezabezpieczanie ryzyka walutowego w obecnych warunkach rynkowych daje szanse na dodatkowy zysk i może ograniczać straty wywołane np. spadkiem indeksów. Sporo krajowych funduszy, zwłaszcza akcyjnych, hedging stosuje aktywnie, w zależności od swoich przewidywań rynkowych. Regularny brak zabezpieczenia walutowego deklaruje jedynie 14 funduszy polskich TFI. Są to trzy fundusze rynków wschodzących, gdzie hedging walutowy jest zwykle nieopłacalny, a także 11 funduszy, które okazji do zarobku poszukują na rynkach rozwiniętych, głównie w USA i Europie (Więcej można przeczytać w tym artykule.)

Czytaj także: Ryzyko walutowe w funduszach – miecz obosieczny

Przed ryzykiem walutowym nie zabezpieczają się natomiast fundusze luksemburskie (wyjątek stanowią tytuły uczestnictwa PLN-hedged).