Open Finance TFI: Oaza spokoju na głównych rynkach akcji

Po emocjach czerwcowo-lipcowych związanych z Brexit-em, strachem po decyzji Brytyjczyków, a potem odrabianiu strat, jakby nic się nie wydarzyło, sierpień okazał się oazą spokoju na głównych rynkach akcji. Zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie zanotowaliśmy lekko wzrostowy miesiąc z bardzo małą zmiennością i konsolidacją indeksów.  Za nami więc wakacyjny miesiąc i wygląda na to, jakby inwestorzy zastanawiali się co dalej? Czy FED zdecyduje się na podwyżkę stóp jeszcze w tym roku? Jak na nastroje rynkowe wpłyną wybory prezydenckie w USA? Czy widoczne w danych makro z ostatnich tygodni spowolnienie jest czynnikiem jednorazowym, czy też zaczyna się dłuższy proces, którego inwestorzy nie oczekiwali? Czy paliwo do wzrostów w postaci dalszego dodruku pieniądza przez Europejski Bank Centralny i Bank Japonii oraz skupu akcji własnych przez korporacje amerykańskie pozwoli pchać nadal w górę indeksy za oceanem, pomimo bardzo wyraźnego już przewartościowania akcji? Odpowiedzi na te pytania ustawią nam koniunkturę na jesienne miesiące, które statystycznie nie należą do najlepszych dla posiadaczy akcji. Być może teraz będzie inaczej?

Sprawdź wyniki funduszy akcji globalnych rynków rozwiniętych

 

Na rynku surowcowym zanotowaliśmy korektę cen w segmencie metali szlachetnych. Nie była ona szczególnie dotkliwa, może poza nieco mocniejszym spadkiem cen srebra, i nie wpłynęła na nadal pozytywny obraz techniczny, co wskazuje na dominację średnioterminowego trendu wzrostowego. Z kolei na ropie naftowej zanotowaliśmy wzrosty korygujące lipcowe spadki, ale już końcówka sierpnia przyniosła powrót przewagi sprzedających, którzy na tym surowcu dominują od trzech miesięcy. Nadal więc trzeba brać pod uwagę scenariusz, w którym wiosenna zwyżka była tylko korektą w długoterminowym trendzie spadkowym.  

 

Po bardzo dobrym zachowaniu warszawskiego parkietu w lipcu, co stanowiło pozytywną  niespodziankę, sierpień upłynął pod znakiem kontynuacji wzrostów. W szczególnie dobrych nastrojach byli posiadacze akcji małych i średnich spółek. Skala i dynamika wzrostów indeksów mWIG40 i sWIG80 od pobrexitowego dołka musiała zaskoczyć nawet największych optymistów. Inwestorzy z Książęcej nie widzieli takiego rajdu co najmniej od zimy 2015 roku, a nawet od jesieni 2013 roku. Z czego wynika tak wyraźna zmiana postrzegania naszego parkietu, który jeszcze kilkanaście tygodni temu należał do najsłabszych w Europie? Wydaje się, że mamy dwa powody widocznego optymizmu. Pierwszy to kontynuacja wzrostów na rynkach wschodzących, co zachęca zagraniczny kapitał do zakupów również u nas, a drugi to wyraźny powrót na parkiet otwartych funduszy emerytalnych, których nie widzieliśmy po stronie kupujących od wielu, wielu miesięcy. Najwyraźniej zarządzający uwierzyli w rządowe zapowiedzi, że nie dojdzie do nacjonalizacji OFE. My też chcielibyśmy w to wierzyć. A że w segmencie największych spółek trudno znaleźć ciekawe cele inwestycyjne, siłą rzeczy kapitał musi szukać takowych w niższych klasach kapitalizacji. Z kolei niższa płynność w tym segmencie sprzyja bardziej dynamicznym zmianom cen.  

Sprawdź wyniki funduszy akcji polskich uniwersalnych

 

Po spokojnym lipcu, pierwsza połowa sierpnia przyniosła kontynuację ruchu zapoczątkowanego po Brexit-cie, czyli dalszego spadku rentowności i wzrostu cen naszych obligacji. W sektorze dziesięcioletnim zbliżyliśmy się nawet w okolice 2,6%, kupującym jednak nie udało się utrzymać tam zbyt długo i w kolejnych tygodniach wróciliśmy w rejon  2,80%-2,90%, który wydaje się na ten moment poziomem równowagi.

 

Na rynku walutowym mieliśmy analogiczne zachowanie, jak na rynku długu. Pierwsza połowa sierpnia stała pod znakiem umacniania złotego, a druga przyniosła ruch w przeciwną stronę, co w efekcie dało minimalne zmiany w skali całego miesiąca. Kurs złotego do głównych walut wciąż znajduje się w obszarze zmienności z ostatnich miesięcy.

 

W pierwszych dniach sierpnia WIG odzyskał utracony na początku maja poziom 47 tys. punktów. Powrócił również powyżej średniej 200-sesyjnej, poniżej której przebywał od czerwca 2015 roku. Oba te elementy zdecydowanie poprawiły obraz techniczny. Byki wykorzystały więc szansę na wygenerowanie średnioterminowych sygnałów kupna. Nie udało się tylko rozprawić z oporem na poziomie 49 tys. pkt. (szczyt z przełomu marca i kwietnia), pokonanie którego zamykałoby temat wiosennych spadków. Lipcowo-sierpniowy  wzrost pozwolił również na oddalenie się od krytycznych wsparć w okolicach styczniowych minimów, co na razie zamyka rozważania o prawdopodobieństwie ich utraty.

 

Po lipcowej demonstracji siły przez kupujących na amerykańskim rynku, w sierpniu indeksy w USA utknęły w trendach bocznych. Z jednej strony brak kontynuacji wzrostów po wyjściu na historyczne maksima może nieco niepokoić, ale z drugiej należy dostrzec brak gwałtownej realizacji zysków po lipcowym rajdzie, co napawa optymizmem. Wydaje się, że konsolidacja nie powinna potrwać zbyt długo, zobaczymy kto wyjdzie zwycięsko z tej próby sił. Oporem jest oczywiście sierpniowy szczyt, który byki cały czas mają na wyciągniecie ręki, a rolę pierwszego wsparcia nadal pełni czerwcowe minimum.

 

W sierpniu poprawiła się długoterminowa ocena techniczna indeksu DAX. Po pierwsze w końcu kupującym udał się skuteczny atak na opór na poziomie 10.500 pkt., a po drugie została przełamana ponad roczna linia trendu spadkowego. Wprawdzie na razie byki nie poszły istotnie za ciosem, bo jesteśmy raptem 200 pkt. ponad pokonanym oporem, ale nadal jest szansa zrobienia użytku z wygenerowanych sygnałów i wzrosty w kierunku szczytu z jesieni ubiegłego roku (11.400 pkt.). Do wsparcia na poziomie 9.200 pkt. jest bardzo daleko.

 

Marek Mikuć, prezes zarządu i dyrektor inwestycyjny Open Finance TFI