RPP podjęła decyzję

W marcu Rada Polityki Pieniężnej zadecydowała o pozostawieniu stóp procentowych w Polsce na niezmienionym poziomie. W efekcie główna stopa referencyjna wynosi nadal 5,75 proc. Decyzja była zgodna z konsensusem prognoz ekonomistów. W piątek 5 kwietnia o godz. 15.00 odbędzie się konferencja prasowa prezesa NBP Adama Glapińskiego.

Reklama

Od listopada ubiegłego roku RPP utrzymuje stopy procentowe na niezmienionym poziomie, po tym, jak we wrześniu i październiku obniżyła je łącznie o 100 punktów bazowych. Co dalej? 

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

- Rynki finansowe próbują przewidzieć na ile trwałe jest obecne jastrzębie nastawienie RPP, bo inflacja spada i jej przebieg jest bardziej optymistyczny od oczekiwań. Zakładamy, że na jutrzejszej konferencji prezesa ponownie usłyszymy, że inflacja jest niska, ale wkrótce odbije pod wpływem decyzji regulacyjnych (poza RPP), ekspansji fiskalnej, ożywienia i płac. Zwracamy uwagę, że większość zaskoczeń niską inflacją i jej spadek w ostatnich miesiącach to głównie zasługa odwracania szoków podażowych i niskiej inflacji towarów, także importowanych. Naszym zdaniem, zagrożenie inflacyjne związane z uwolnieniem cen energii jest "przerysowywane". Głównym problemem jest uporczywie wysoka inflacja bazowa. Po roku załamania konsumpcji bazowa rośnie w tempie 0,5 proc. miesięcznie. To wciąż dużo i nie widać istotnej poprawy w miesięcznych danych. Szczególnie inflacja usług jest wciąż wysoka i taka pewnie pozostanie, bo wysoka dynamika płac ma działania inflacjogenne. Widzimy stopy bez zmian do końca roku - przewidują ekonomiści ING.

Część ekspertów przewiduje, że koszt pieniądza w Polsce nie zmieni się nie tylko w 2024 r., ale też w całym 2025 r.

- Rada będzie utrzymywać stopy na poziomie 5,75 proc. w tym i przyszłym roku. Kiedy po raz pierwszy formułowaliśmy tę prognozę na początku bieżącego roku, staliśmy w wyraźnej kontrze do konsensusu – na przełomie 2023 i 2024 r. rynki wyceniały 150 pb cięć w perspektywie roku. Na przestrzeni pierwszego kwartału br. doszło jednak do konwergencji oczekiwań rynkowych do naszej prognozy, tak, że obecnie wyceny trzymiesięcznego WIBORu na sześć miesięcy do przodu (wyceny FRA 6x9, ang. forward rate agreement) są płaskie - zauważają ekonomiści Pekao.

Inflacja w Polsce w marcu według szybkiego odczytu Głównego Urzędu Statystycznego wyniosła w ujęciu rocznym 1,9 proc. Konsensus prognoz zakładał 2,3 proc. r/r po 2,8 proc. w lutym. Jest to najniższy odczyt od marca 2019 r. (wtedy inflacja wyniosła 1,7 proc.) i jednocześnie niższy od celu inflacyjnego (2,5 proc.) po raz pierwszy od lutego 2021 r. Spadek ten jest jednak przejściowy. Wiadomo bowiem, że inflacja ponownie odbije.

- W marcu inflacja CPI osiągnęła lokalne minimum. Od kwietnia zacznie się stopniowo piąć w górę - w scenariuszu bazowym, który zakłada zamrożenie cen energii, inflacja na koniec roku wyniesie około 4 proc. r/r. Niski wynik za marzec jest dobrym punktem startowym dla oczekiwanego przyspieszenia wzrostu cen. Naszym zdaniem inflacja zagościła na dłużej w celu inflacyjnym, rozumianym jako przedział 1,5-3,5 proc, co najmniej do końca pierwszego półrocza. Jej dalsza trajektoria zależy w dużej mierze do decyzji administracyjnych w kwestii cen energii. Dzięki normalizacji sytuacji na rynkach nawet w scenariuszu ich odmrożenia, inflacja na koniec roku wzrośnie w okolice 5-6 proc., czyli znacznie niżej niż się obawiano kilka miesięcy temu. RPP większą uwagę poświęca ostatnio inflacji bazowej, dlatego marcowe dane nie wpłyną na oczekiwaną przez nas stabilizację stóp w najbliższych miesiącach - przewidują ekonomiści PKO BP.

Bartosz Sawicki, analityk cinkciarz.pl zwraca uwagę, że polska waluta w minionych miesiącach najpierw zaliczyła imponujący skok, w końcówce ubiegłego roku zyskiwała najdynamiczniej na świecie. Później – w przeciwieństwie m.in. do korony czeskiej, forinta czy walut skandynawskich – okazała się odporna na wzrost wartości dolara i wyparowanie nadziei inwestorów, że bank centralny USA szybko i ostro będzie ciąć stopy procentowe. Jedną z podstaw, na których wykrystalizował się trend umocnienia PLN, była ewidentna zmiana nastawienia RPP.

- Utrzymywanie kosztu pieniądza bez zmian nadal będzie pozytywnym wyróżnikiem złotego, zwłaszcza w obliczu niechybnego luzowania w gospodarkach rozwiniętych. Spodziewamy się, że Fed w czerwcu dokona pierwszego cięcia stóp znajdujących się od lipca ub.r. w najwyższym od dwóch dekad przedziale 5,25-5,50 proc. - wskazuje Bartosz Sawicki i przewiduje, że złoty pozostanie mocny i stabilny.  - Punkt równowagi w notowaniach euro powinien przesunąć się w kierunku 4,25 zł. Więcej przestrzeni do zniżek zdaje się mieć kurs dolara, USD/PLN powinien spaść na koniec roku do 3,75 zł - dodaje.