Rating bez zmian, perspektywa dalej stabilna. Trzecia z agencji najbardziej optymistyczna

W piątek 7 listopada 2025 r. przed północą ostatnia (pod względem chronologii publikacji) z trzech wielkich agencji ratingowych S&P Global Ratings ogłosiła komunikat w sprawie ratingu Polski. Potwierdziła ona ratingi Polski na poziomie ‘A-/A-2’ w walucie obcej oraz ‘A/A-1’ w walucie krajowej, z perspektywą stabilną.

Ta decyzja może być odczytywana jako pozytywne zaskoczenie po tym, jak we wrześniu dwie inne liczące się agencje, Fitch i Moody's podtrzymały wprawdzie sam rating, ale zmieniły jego perspektywę na negatywną, co oznacza ostrzeżenie przed możliwą rewizją oceny w przyszłości.

Reklama

Agencja podkreśla, że mimo mocnych fundamentów wzrostu, perspektywa fiskalna jest słaba: przy deficycie blisko 7% PKB w 2025 r. i wysokich wydatkach na obronę (4%–5% PKB) oraz transferach społecznych, dług netto sektora instytucji rządowych i samorządowych ma wzrosnąć do ok. 67% PKB w 2028 r. (z 48% w 2024 r.). Dodatkowym czynnikiem utrudniającym konsolidację są wybory parlamentarne w 2027 r., które ograniczają przestrzeń dla trudnych decyzji budżetowych.

Z drugiej strony, przyszłe tempo wzrostu pozostaje solidne. S&P prognozuje ekspansję gospodarki o 3,3% w 2025 r. i 3,2% w 2026 r., napędzaną popytem krajowym i cyklem inwestycyjnym współfinansowanym przez UE, który ma osiągnąć szczyt w 2026 r. Polska dysponuje znaczącym dostępem do środków europejskich: ok. 60 mld euro z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO, ponad 7% PKB; dotychczas wypłacono ok. 21 mld euro), ok. 77 mld euro z wieloletnich ram finansowych 2021–2027 oraz 44 mld euro nisko oprocentowanych pożyczek z programu SAFE od 2026 r. Inflacja wraca do celu NBP (średnio 3,5% w 2025 r., a do 2028 r. do ok. 2,8%), a sektor bankowy pozostaje dobrze dokapitalizowany, płynny i w stanie finansować wzrost akcji kredytowej.

Ryzyka geopolityczne podniosły wydatki obronne, lecz – według S&P – gospodarka nie odczuwa materialnego wpływu incydentów hybrydowych niższej skali, takich jak wtargnięcia dronów. Członkostwo w NATO i rozbudowa krajowych zdolności odstraszania (Polska była liderem Sojuszu pod względem udziału wydatków obronnych w PKB w 2024 r.) ograniczają prawdopodobieństwo bezpośredniej konfrontacji. Jednocześnie agencja zaznacza, że eskalacja konfliktu rosyjsko-ukraińskiego mogąca dotknąć terytorium państw NATO – choć nie jest scenariuszem bazowym – ważyłaby na ratingu poprzez presję na finanse publiczne, wzrost ryzyka i spowolnienie gospodarcze.

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Wyzwania fiskalne pozostają znaczące. Po 2025 r. deficyt ma tylko nieznacznie się zawężać (ok. 6,5% PKB w 2026 r.), a skuteczność proponowanych działań dochodowych (m.in. zamrożenie progu PIT, czasowy wzrost CIT dla banków do 30%, drobne podwyżki opłat i podatków sektorowych, poprawa ściągalności) jest niepewna z uwagi na prawo weta prezydenta. Na ścieżkę zadłużenia wpływają też rozliczenia ESA 2010 (przedpłaty na sprzęt wojskowy podnoszą dług wcześniej niż deficyt) oraz pożyczki z KPO (ok. 2,8% PKB w 2026 r.). Finansowanie potrzeb brutto wspiera płynny rynek krajowy, rosnący popyt inwestorów instytucjonalnych, bufor gotówkowy (~6% PKB) i środki UE, choć koszty obsługi długu wzrosły (średnio blisko 7% dochodów sektora GG w latach 2025–2028), a w scenariuszu pogorszenia koniunktury możliwe są epizody zmienności rentowności.

Perspektywa stabilna odzwierciedla równowagę między odpornymi, średnioterminowymi perspektywami wzrostu a ryzykiem narastających wrażliwości makroekonomicznych i fiskalnych.

Scenariusz obniżki ratingu pojawiłby się przy trwałym pogorszeniu potencjału wzrostu, kumulacji nierównowag lub negatywnych szokach zewnętrznych (w tym ewentualnych skutkach wojny Rosji z Ukrainą).

Podwyżka stałaby się możliwa, gdyby rząd trwale i znacząco ograniczył deficyty, obniżając ścieżkę długu, oraz wykazał postępy w naprawie ładu instytucjonalnego sprzyjające napływowi środków UE i BIZ.

W tle pozostaje polaryzacja polityczna – przy prezydencie Karolu Nawrockim i rządzie Donalda Tuska – która utrudnia szybkie reformy, choć relacje z UE pozostają dobre i wspierają napływ funduszy.