5 największych zagrożeń na emeryturze

Centrum Badań Emerytalnych (CBE) w Boston College opublikowało nową analizę badającą zarówno ryzyko finansowe, z jakim mierzą się emeryci, jak i sposób, w jaki emeryci je postrzegają.

Reklama

5 największych zagrożeń na emeryturze

Zgodnie z raportem zatytułowanym „Jak pracownicy oceniają ryzyko, jakie napotykają na emeryturze?”, badania zidentyfikowały pięć głównych zagrożeń:

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

• ryzyko wypłaty całości oszczędności (ryzyko długowieczności),
• ryzyko strat inwestycyjnych (ryzyko rynkowe),
• ryzyko niespodziewanych wydatków na zdrowie (ryzyko zdrowotne),
• ryzyko nieprzewidzianych potrzeb członków rodziny (ryzyko rodziny)
• ryzyko cięć świadczeń emerytalnych (ryzyko polityki).

Badanie pokazuje, że zagrożenia te w różny sposób wpływają na różne kohorty populacji pracującej. 

Zagrożenia dla samotnych mężczyzn

Na przykład dla samotnych mężczyzn przechodzących na emeryturę trzy główne źródła ryzyka to długowieczność, zdrowie i ryzyko rynkowe. Zgodnie z CBE, typowy samotny mężczyzna byłby skłonny oddać aż 27% zgromadzonego kapitału w planie emerytalnym, aby całkowicie wyeliminować ryzyko długowieczności.

Raport wskazuje również na to, że ryzyko zdrowotne zajmuje drugie miejsce w tej grupie ze względu na nieprzewidywalność wydatków medycznych w późnym okresie życia, w tym kosztów opieki długoterminowej. 

Ryzyko rynkowe zajmuje trzecie miejsce ze względu na stosunkowo długi – około 20 lat – horyzont inwestycyjny emerytów. Raport sugeruje, że ryzyko polityczne jest niewielkie, ponieważ reforma zabezpieczenia społecznego prawdopodobnie nie będzie miała znaczącego wpływu na osoby, które już przeszły na emeryturę lub które wkrótce przejdą na emeryturę.

Zagrożenia dla par małżeńskich

Ranking ryzyka dla par małżeńskich był podobny do wyników dla osób samotnych, chociaż względna wartość ryzyka jest ogólnie większa dla par, pokazuje raport. Oznacza to, że para byłaby skłonna zrezygnować z 33% zgromadzonego kapitału, aby uniknąć ryzyka długowieczności, w porównaniu z 27% w przypadku samotnego mężczyzny.

Raport pokazuje również, że najpoważniejsze subiektywne zagrożenia postrzegane przez różne grupy różnią się od rzeczywistych zagrożeń. Na przykład, w przypadku samotnych mężczyzn na pierwszym miejscu listy postrzeganych zagrożeń znajduje się ryzyko rynkowe, a następnie ryzyko związane z długowiecznością, zdrowiem, rodziną i polityką. 

Zgodnie z CBE, zarówno samotni mężczyźni, jak i pary mają tendencję do znacznego niedoceniania swoich wydatków na leczenie w starszym wieku.

Postrzegane ryzyko długowieczności i ryzyko zdrowotne są niedoszacowane, ponieważ emeryci są pesymistycznie nastawieni do oczekiwanej długości życia. Oznacza to, że emeryci nie mają dokładnego zrozumienia swojego prawdziwego ryzyka emerytalnego.

Dożywotnie renty i rozważne inwestycje

Ponadto analiza wskazuje na znaczenie długowieczności i ryzyka rynkowego, co podkreśla potrzebę uzyskiwania dochodu z inwestycji przez całe życie z tytułu ubezpieczeń społecznych lub rent z sektora prywatnego. Opieka długoterminowa jest również poważnym ryzykiem, przed jakim stają emeryci, którego często nie doceniają. Raport podsumowuje, że lepiej zaprojektowane programy publiczne i produkty prywatne, ewentualnie zintegrowane z dożywotnimi rentami, mogą pomóc chronić emerytów z ograniczonymi zasobami finansowymi przed potencjalnie najwyższymi ryzykami.

Jak wyniki badań odnieść do sytuacji polskich przyszłych emerytów? Sytuacja w Polsce jest dużo trudniejsza w porównaniu do Stanów Zjednoczonych, we wszystkich wymienionych wyżej zagrożeniach.

Największe zagrożenia dla polskich emerytów

Jeżeli weźmiemy pod uwagę wszystkie formy kwalifikowanych planów emerytalnych (PPE, PPK, IKE i IKZE), to nie oferują one ustawowych form dożywotnich rent. Jedynie w IKZE i PPK jest delikatna zachęta do wypłaty środków w ratach przez okres 10 lat. Biorąc pod uwagę średnie statystyczne trwanie życia, szczególnie kobiet (żyjących dłużej od mężczyzn, przechodzących wcześniej na emeryturę i osiągających niższe dochody), nawet ta forma wypłaty nie zabezpiecza polskich emerytów przed ryzykiem długowieczności.

Podstawowym ryzykiem jest również to, że ogólnie Polacy mają zbyt mało oszczędności emerytalnych. Dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie obowiązkowych dla pracodawców Pracowniczych Planów Kapitałowych, jednak wysokość składek jest nieadekwatna do potrzeb i bardzo szybko powinna zostać wprowadzona zasada automatycznego podnoszenie wysokości składek zarówno po stronie pracodawcy jak i pracownika, do docelowego poziomu 8-10 proc. wynagrodzenia (aktualnie 3,5 proc.).