OECD: Polska przyspieszy w 2026, potem nieco spowolni

Według najnowszego „OECD Economic Outlook, Volume 2025 Issue 2: Resilient Growth but with Increasing Fragilities” światowa gospodarka w 2025 r. okazała się bardziej odporna, niż wcześniej przewidywano. Wzrost wspierają lepsze warunki finansowania, rosnące inwestycje i handel związany z technologiami AI oraz wciąż sprzyjająca polityka makroekonomiczna. Jednocześnie pod powierzchnią narastają słabości: rynek pracy w krajach OECD zaczyna wykazywać pierwsze oznaki schłodzenia – spada liczba wakatów, a nastroje przedsiębiorstw i gospodarstw domowych słabną, mimo że stopa bezrobocia w OECD utrzymuje się jeszcze na poziomie ok. 4,9%. 

OECD prognozuje, że globalny wzrost PKB będzie w kolejnych latach umiarkowany. W 2025 r. światowa gospodarka ma rosnąć w tempie ok. 3,2%, by w 2026 r. spowolnić do 2,9%, a następnie ponownie lekko przyspieszyć do 3,1% w 2027 r. Głównym motorem wzrostu pozostaną gospodarki wschodzącej Azji. Krótkoterminowo aktywność będzie jednak hamowana przez wyższe efektywne stawki ceł, które ograniczają handel i inwestycje w otoczeniu wysokiej niepewności geopolitycznej i politycznej. 

Reklama

Inflacja – choć w części państw wciąż „lepka” – według OECD stopniowo wraca w kierunku celów banków centralnych. Dla krajów G20 roczna inflacja CPI ma obniżyć się z ok. 3,4% obecnie do 2,8% w 2026 r. i 2,5% w 2027 r., a w większości dużych gospodarek do końca horyzontu projekcji ma znaleźć się blisko celu. OECD Jednocześnie otoczenie ryzyka pozostaje wymagające: raport wskazuje na możliwość dalszej eskalacji barier handlowych, ryzyko gwałtownego przeszacowania cen aktywów – wzmocnione przez napięcia w sektorze niebankowych instytucji finansowych i na rynku kryptoaktywów – oraz obawy o stabilność finansów publicznych, które mogą pchnąć w górę długoterminowe rentowności obligacji i zaciążyć na wzroście.

OECD podkreśla, że dla wzmocnienia perspektyw wzrostu konieczne są ambitne reformy strukturalne. W ostatnich dwóch dekadach dynamika produktywności i szeroko rozumiana „dynamika gospodarcza” wyraźnie osłabły – tempo wzrostu produktu na mieszkańca w krajach OECD spadło od końca lat 90. o ok. 1 pkt proc. wskutek wolniejszego postępu wieloczynnikowej produktywności. Regulacyjne reformy, które wspierają innowacyjność, wzrost firm i mobilność pracowników, mogą te bariery częściowo przełamać. Jednocześnie rządy powinny działać na kilku frontach: łagodzić napięcia handlowe, zachować czujność wobec ryzyk inflacyjnych, wzmacniać ramy stabilności finansowej oraz prowadzić wiarygodną konsolidację fiskalną, tak by obniżać relację długu do PKB, przy jednoczesnej ochronie najsłabszych gospodarstw domowych. OECD

Polska w świetle Economic Outlook i najnowszych analiz OECD

Na tym tle Polska wyróżnia się stosunkowo solidnymi perspektywami wzrostu. Zgodnie z grudniową notą projekcyjną OECD, gospodarka ma urosnąć o 3,3% w 2025 r., 3,4% w 2026 r., a następnie wyhamować do 2,7% w 2027 r. Spowolnienie po 2026 r. będzie w dużej mierze skutkiem wygaszania środków z unijnego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) oraz planowanej konsolidacji fiskalnej. 

W krótkim okresie wzrost w Polsce ma być napędzany przez kilka czynników: spadającą inflację, duże projekty współfinansowane z funduszy UE oraz łagodniejsze warunki finansowania, które sprzyjają zarówno konsumpcji gospodarstw domowych, jak i inwestycjom przedsiębiorstw. W efekcie rok 2026 ma być jeszcze relatywnie mocny, zanim ograniczanie wydatków publicznych i mniejszy strumień środków unijnych osłabią popyt w kolejnych latach. Projekcje zakładają, że inflacja obniży się do 2,9% w 2026 r. i 2,7% w 2027 r., czyli w okolice celu NBP. W 2025 ma wynieść jeszcze 3,8%, czyli być powyżej dopuszczalnego pasma wahań od celu inflacyjnego.

OECD wskazuje jednak na istotne ryzyka dla tego scenariusza. Silniejsze spowolnienie w strefie euro, słabszy globalny handel czy eskalacja napięć geopolitycznych mogłyby uderzyć w polski eksport i inwestycje. Z drugiej strony, w warunkach napiętego rynku pracy bardziej dynamiczny wzrost płac i utrzymujący się silny popyt wewnętrzny mogłyby ponownie podbić inflację powyżej celu. Polityka pieniężna – zdaniem OECD – może być dalej stopniowo łagodzona, ale tempo obniżek stóp procentowych powinno być ostrożne i uzależnione od trwałego zakotwiczenia inflacji. 

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Kolejnym wyzwaniem są finanse publiczne. Znaczące deficyty budżetowe wynikają m.in. z rosnących wydatków na obronność oraz rozszerzonej polityki społecznej. OECD rekomenduje stopniową, ale konsekwentną konsolidację fiskalną – zarówno po stronie wydatkowej, jak i dochodowej – aby odbudować bufory fiskalne i obniżyć relację długu publicznego do PKB. Podkreślana jest także potrzeba dalszego ograniczania biurokracji i poprawy otoczenia regulacyjnego dla biznesu. 

W szerszej perspektywie zgodnie z „Economic Survey of Poland 2025” Polska pozostaje krajem, który w ostatnich dwóch dekadach dokonał dużego skoku rozwojowego – PKB per capita podwoił się od 2005 r. – ale jednocześnie stoi przed szeregiem wyzwań strukturalnych. Należą do nich m.in. stosunkowo niska, na tle OECD, oczekiwana długość życia oraz niewystarczająca efektywność systemu ochrony zdrowia, wymagająca lepszych bodźców w podstawowej opiece zdrowotnej, restrukturyzacji sieci szpitali i zwiększenia liczby personelu medycznego. W starzejącym się społeczeństwie konieczne jest też zbudowanie stabilnych ram dla rozwoju opieki długoterminowej. 

Dla utrzymania wysokiego tempa wzrostu produktywności OECD zaleca dalsze wzmacnianie konkurencji na rynku krajowym, podnoszenie umiejętności pracowników oraz przyspieszenie transformacji energetycznej – w tym szybszy rozwój odnawialnych źródeł energii i stopniowe odchodzenie od węgla. Będzie to kluczowe, by pogodzić cele wzrostu gospodarczego z osiągnięciem neutralności klimatycznej i zwiększeniem odporności gospodarki na szoki energetyczne.

W rezultacie obraz Polski w „OECD Economic Outlook 2025/2” jest dwutorowy: z jednej strony relatywnie silny wzrost i szybkie doganianie bogatszych państw OECD, z drugiej – konieczność przemyślanej konsolidacji fiskalnej i głębszych reform strukturalnych, aby ten wzrost był trwale wysoki, inkluzywny i odporny na globalne turbulencje.