Ważna zmiana w NN Obligacji

NN Obligacji zyskał nowy benchmark. Punktem odniesienia dla zarządzających funduszem jest kombinacja 30 proc. WIBOR 12M + 70 proc. Bloomberg Barclays Series-E Poland Govt 5+ Yr Bond Index (BEPD5), która zastąpiła dotychczasowy ICE BofAML Poland Government Index (G0PL).

Reklama

Zmiana, choć wydaje się wyłącznie techniczna, ma istotny wpływ na pracę zarządzających funduszem, daje im bowiem większą swobodę w inwestycjach pozabenchmarkowych. – Do tej pory benchmarkiem dla NN Obligacji był indeks zawierający polskie obligacje skarbowe z całej długości krzywej rentowności – od krótkoterminowych po długoterminowe. Teraz benchmark składa się z obligacji o terminie do wykupu przekraczającym pięć lat oraz stawki WIBOR. Taka konstrukcja daje zarządzającym większą elastyczność pod względem alokacji geograficznej i sektorowej. Chcąc zainwestować na przykład w wybrane obligacje zagraniczne zarządzający nie będą już musieli wybierać, które obligacje z Polski muszą niedoważać względem benchmarku. Miejsce na inwestycje pozabenchmarkowe w portfelu wynika bowiem wprost z 30 proc. wzorca przypadających na WIBOR – tłumaczy Radosław Sosna. Dodatkowo zarządzający NN Obligacji – tak, jak dotychczas –  mogą odchylać się od benchmarku w istotnym zakresie.

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

W ten sposób NN Investment Partners TFI reaguje na niskie stopy procentowe i coraz trudniejszy rynek obligacji skarbowych. Osiągnięcie stóp zwrotu wyraźnie przekraczających oprocentowanie depozytów bankowych wymusza na zarządzających jeszcze większą aktywność niż do tej pory, a także inwestowanie w szerszym zakresie poza Polską, w tym również w coraz bardziej ryzykowne instrumenty takie, jak obligacje rynków wschodzących, również w walutach lokalnych. W praktyce może się to wiązać z większymi wahaniami wycen jednostek uczestnictwa niż te, do których przyzwyczaili się uczestnicy mało ryzykownych funduszy.