Fundusze akcji japońskich przypominają o ryzyku walutowym

Indeks Nikkei wzrósł w tym roku już o 28 proc. i jest na najwyższym poziomie od 30 lat. Topix podskoczył o ponad 20 proc., w dwucyfrowy tempie zwyżkuje również MSCI Japan. Co napędza hossę w Japonii? 

Reklama

- Japonia jawi się jako ostatni bastion bardzo luźnego podejścia w polityce monetarnej. Nadal obowiązują tam ujemne stopy procentowe, a Bank Japonii (BOJ) kontynuuje zakupy rządowych obligacji. Jednocześnie perspektywa normalizacji polityki pieniężnej, która staje się coraz bardziej prawdopodobna za sprawą nowego szefa banku centralnego, nie jest postrzegana jako przeszkoda dla rynku akcji. Oznacza bowiem przywrócenia normalności japońskiego systemu gospodarczego i finansowego. Drugim czynnikiem jest szalejąca na świecie inflacja, która pomogła Japonii pokonać problem dotychczasowej długotrwałej deflacji. Prognozy wskazują, że w najbliższym czasie inflacja w Japonii osiągnie zdrowy poziom od 2 do 5 procent przy solidnym jak na tę gospodarkę wzroście gospodarczym oscylującym wokół 2 proc. - wskazuje Jacek Lichocki, zarządzający / główny trader PKO TFI PKO TFI. 

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Zobacz także: Polowanie na japońskie akcje

- Głównym powodem zainteresowania akcjami japońskimi w ostatnim czasie jest zapewne fakt, że trudno znaleźć inną globalną gospodarkę, w przypadku której ostatni epizod podwyższonej inflacji jest tak niewielkim problemem. Z perspektywy gigantycznego zadłużenia Japonii można więc dyskutować, czy wyrwanie kraju ze spirali deflacyjnej nie jest dla niego wręcz szansą - wtóruje mu Kamil Cisowski, dyrektor zespołu analiz i doradztwa Inwestycyjnego w DI Xelion. - Faktem jest, że japońskie indeksy znalazły się na najwyższym poziomie od 30 lat, ale choć brzmi to bardzo dumnie chciałbym przypomnieć, że S&P500 jest na niemal dziesięciokrotnie wyższym poziomie niż 30 lat temu, a WIG ponad dwudziestokrotnie wyższym. Raczej trudno więc powiedzieć, by był to niesamowity wynik, raczej dowód na to, z jak ogromną bańką mieliśmy do czynienia w Tokio w końcówce lat 80-tych - dodaje.

Notowania indeksu Nikkei 225:

Uwaga na jena

Inflacja w Japonii, po dwóch dekadach deflacji, wreszcie podniosła głowę (w maju wyniosła 3,2 proc. r/r) i jest obecnie powyżej celu banku centralnego (2 proc.), ale na tle świata nie jest wysoka. A to pozwala na dalszą stymulację gospodarki i prowadzenie luźnej polityki monetarnej. Na czerwcowym posiedzeniu Bank Japonii utrzymał krótkoterminową docelową stopę procentową na ujemnym poziomie -0,1 proc. i nie zmienił polityki kontroli krzywej dochodowości. A to wciąż bije w jena.

-  Na początku roku, podobnie jak wielu analityków mieliśmy poważne obawy związane z prowadzoną w Japonii polityką monetarną, która w otoczeniu bardzo wysokich rentowności w innych krajach rozwiniętych zaczynała wyglądać na niemożliwą do utrzymania bez podjęcia poważnego ryzyka destabilizacji jena. W trakcie roku obawy te jednak zmalały, oddalenie się rentowności w USA i na całym świecie od szczytów nieco złagodziło presję, a chociaż japońska waluta pozostaje w tym roku bardzo słaba, tempo jej deprecjacji nie jest tak poważne jak w ubiegłym roku, gdy odchodzący prezes BoJ musiał zaostrzyć retorykę. Wciąż jest to jednak czynnik, którzy inwestorzy funduszowi powinni brać pod uwagę - radzi Kamil Cisowski.  – Dzięki zabezpieczeniu kursu na jedynych dostępnych w PLN jednostkach stają się beneficjentem wzrostu cen akcji na japońskiej giełdzie, a jednocześnie nie ponoszą strat związanych z deprecjacją jena. Gdyby doszło do poważnego zwrotu w polityce monetarnej, giełda musiałaby silnie spaść, a wzrost kursu nie łagodziłby przeceny jednostek funduszy - dodaje.

I ma w tym sporo racji. Bo choć rajd byków na japońskim rynku akcji znajduje też odzwierciedlenie w wynikach funduszy inwestycyjnych, to jednak przyznać trzeba, że znacząco się one od siebie różnią. Po około 25 proc. zarobiły od stycznia polskie fundusze - Goldman Sachs Japonia oraz PKO Akcji Rynku Japońskiego. W tym czasie fundusze luksemburskie (z oferty zagranicznych powierników) zyskały od 0,1 do ponad 30 proc. Skąd taki rozstrzał stóp zwrotu? Jest to efekt nie tylko stosowanej (odmiennej) polityki inwestycyjnej, ale też różnic kursowych.

Polskie fundusze zabezpieczają ryzyko walutowe do złotego, podczas gdy zagraniczne instytucje takiego hedgingu nie stosują. W efekcie ostateczny ich wynik jest efektem nie tylko inwestycji w akcje, ale też zmian kursu walut, co - jak się okazuje - może "skonsumować" nawet większość wypracowanego na giełdzie zarobku. Przykładowo, BlackRock GF Japan Flexible Equity wyrażony w japońskich jenach zarobił od stycznia ok. 25 proc., podczas gdy ten sam fundusz wyceniany w euro (bez hedgingu) zyskał o ok. 10 pkt proc. mniej. Z kolei Fidelity UCITS II ICAV MSCI Japan Index w euro (z hedgingiem) zarobił niemal 26 proc., w euro bez hedgingu zyskał połowę mniej, a w złotych powiększył portfel o zaledwie 7 proc.

Obecnie żaden z zagranicznych powierników nie oferuje funduszu akcji japońskich z zabezpieczonym do złotego ryzykiem walutowym.

Notowania funduszu Fidelity UCITS II ICAV MSCI Japan Index od początku roku. Tytuły uczestnictwa PLN, EUR, EUR-hedged oraz USD. Wycena na dzień 19 czerwca:

Co dalej z hossą w Japonii? Zdaniem ekspertów rajd indeksów ma spore szanse na kontynuację. Pogląd inwestorów dotyczący potencjału japońskiego rynku akcji wspierany jest też przez samego Warrena Buffeta, który w kwietniu informował, że poszukuje tam okazji inwestycyjnych.

- Mimo ostatnich dynamicznych wzrostów, rynek japoński wciąż pozostaje relatywnie tani w porównaniu z innymi indeksami na świecie i może być postrzegany jako atrakcyjne miejsce dla inwestorów poszukujących okazji na rynkach, które nie są przewartościowane. Oczywiście po wzrostach rzędu 20 proc. od początku roku, ryzyko korekty jest już zdecydowanie większe, ale naszym zdaniem rynek wciąż ma przed sobą dobre perspektywy - uważa Jacek Lichocki z PKO TFI. 

Czy Bank Japonii może zmienić kurs w polityce monetarnej? Zdaniem ekspertów nie jest to wykluczone - Od momentu objęcia fotela prezesa Banku Japonii Kazuo Ueda prezentował się jako kontynuator polityki Haruhiko Kurody. Ostatnio jednak w jego wypowiedziach widać większą ostrożność. Stopy procentowe w Japonii mogą pozostać ujemne, jeżeli w drugim półroczu zauważymy kontynuację spadku inflacji na poziomie globalnym. W naszej ocenie nie musi to być przesądzone – obecne ceny surowców są naszym zdaniem bardzo niskie i nie przystają do dyskontowanego przez rynek akcji braku recesji w głównych gospodarkach, kończy się też „łatwy” spadek inflacji spowodowany efektami bazy. Za całkowicie realny uważamy scenariusz, w którym okaże się, że uruchomiony przez Bank Japonii i deprecjację jena impuls inflacyjny zaczyna się stawać niebezpieczny i w celu zatrzymania przeceny krajowej waluty w 2024 r. podjęta zostanie spóźniona decyzja o poważnych modyfikacjach polityki pieniężnej. Trudno powiedzieć, czy będzie się to wiązało „aż” z podwyższeniem stóp powyżej zera, obecne działania są tak niestandardowe, że istnieje cały szereg narzędzi, które musiałyby zostać wygaszone zanim zaistniałaby konieczność takiego ruchu - ocenia Kamil Cisowski.