Amerykanie reformują swoje PPK

Z nowym rokiem w USA weszła w życie ustawa SECURE 2.0, która między innymi reformuje przepisy dotyczące oszczędności emerytalnych (plany 401 (k)). Rozszerza ona przepisy o automatycznym zapisie, zwiększa dostępność do oszczędności w nagłych wpadkach, a także dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin.

„Wraz z wprowadzeniem SECURE 2.0 miliony Amerykanów mają większe szanse na dobrą emeryturę” — powiedział John James, dyrektor zarządzający Vanguard Institutional Investor Group. „Ta przełomowa ustawa ułatwia uczestnikom oszczędzanie na przyszłość poprzez rozszerzenie dostępu Amerykanów do systemu oszczędności emerytalnych, rozszerzoną automatyczną rejestrację i większą przejrzystość w zakresie wyników funduszy o zdefiniowanej dacie”.

Reklama

Plany 401(k) to rodzaj emerytalnego planu oszczędnościowego w Stanach Zjednoczonych. Pracownicy odkładają na swoje osobiste rachunki emerytalne (tworzone przez pracodawców) części wynagrodzenia przed opodatkowaniem. Pracodawcy także mogą wpłacić pieniądze na rachunek pracownika i nie zapłacą od tych pieniędzy podatku dochodowego. W Polsce zbliżoną konstrukcję mają PPK (pracownicze plany kapitałowe).

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Kluczowe przepisy ustawy SECURE 2.0 to:

Rozszerzenie automatycznego zapisu. Od 2025 roku większość firm będzie musiała automatycznie zapisywać nowych pracowników w planach 401(k).
Automatyczny wzrost składek. Pracownicy będą przekazywać od 3 do 10 proc. swojego wynagrodzenia. Co roku składka będzie rosła o 1 pkt proc., aż do poziomu min. 10 proc. i nie więcej niż 15 proc.
Dopłaty z budżetu. W przypadku pracowników zarabiających mniej niż 71 000 USD rocznie rząd federalny zapewni 50 proc. dopłaty do 2000 USD wpłaty pracownika, co oznacza, że rząd zapewni maksymalnie 1000 USD. Pieniądze te zostaną zdeponowane bezpośrednio na kontach emerytalnych.
Wypłaty awaryjne. Dozwolona będzie jedna wypłata bez kosztów podatkowych (10 proc.) wynikająca z potrzeb rodzinnych lub osobistych: do 1000 USD rocznie, jeśli wypłacona kwota zostanie spłacona wcześniej. Jeżeli nie będzie spłaty, to kolejna wypłata na nagłe wydatki będzie możliwa dopiero po trzech latach.
Oszczędności na czarną godzinę. Pracodawcy mają możliwość zaoferowania swoim najniżej opłacanym pracownikom konta oszczędnościowe powiązane z ich długoterminowymi planami emerytalnymi, wpłacając nie więcej niż 3 proc. wynagrodzenia pracownika. Konto oszczędnościowe jest ograniczone do 2500 USD, a nadwyżka ponad tę kwotę zostanie przekazana na konto emerytalne.
Rejestracja pracowników zatrudnionych na część etatu. Zgodnie z obowiązującym prawem, pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin mogą uczestniczyć w planie 401(k), jeśli są zatrudnieni u pracodawcy przez co najmniej 12 miesięcy z 1000 godzin pracy lub trzy kolejne lata z co najmniej 500 godzinami pracy rocznie. Nowe prawo skróci ten trzyletni okres kwalifikowalności do dwóch lat.
Wiek rozpoczęcia obowiązkowych wypłat. Zgodnie z obowiązującym prawem osoby z planami 401 (k) muszą zacząć pobierać pieniądze ze swoich kont, począwszy od wieku 72 lat, aby mieć pewność, że wykorzystają pieniądze, a nie przekażą ich swoim spadkobiercom. Nowa propozycja zwiększa ten wiek do 73 lat, począwszy od 2023 r., a następnie do 75 lat począwszy od 2033 r.
Brak obowiązku wpłat przez pracowników spłacających kredyty studenckie. Pracownicy obciążeni długiem studenckim mogą mieć problemy z finansowaniem wpłat na konta emerytalne, co powoduje, że tracą oni dopłaty od pracodawcy. Pracodawcy mogą teraz dokonywać wpłat na konta emerytalne pracowników bez wpłat pracowników, którzy udowodnią, że spłacają kredyty studenckie w odpowiedniej wysokości.