Opłaty w funduszach – sprawdź na co warto zwrócić uwagę

Inicjatywa pięciu Dobrych Praktyk Informacyjnych nakierowana jest na zwiększenie przejrzystości krajowego rynku funduszy inwestycyjnych.

Reklama

Zakres zagadnień związanych z Praktyką nr 1 i nr 3 przedstawiliśmy w materiale Poznaj skład portfela swojego funduszu, zaś o Praktykach nr 3 i nr 4 więcej przeczytać można w tekście Punkt odniesienia – sprawdź wyniki benchmarku przed zainwestowaniem środków. Tym razem przyjrzymy się kwestii opłat, do których odnosi się Praktyka 5 – Publikowanie opłat dla wszystkich jednostek.

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Stosowanie Dobrych Praktyk Informacyjnych przez poszczególne instytucje finansowe w oferowanych przez nie funduszach polega na wdrożeniu określonych rekomendacji w pięciu obszarach komunikacji.

W ramach Praktyki nr 5 weryfikowane będzie udostępnienie przez instytucje informacji o poziomie opłat poszczególnych funduszy w rozbiciu na klasy jednostek. Praktyka zostanie wypełniona zarówno w sytuacji, gdy takie dane zaprezentowane będą w prospekcie funduszu, jak również, gdy opłaty wykazane zostaną w dokumencie Kluczowe Informacje dla Inwestorów (KIID) lub innym ogólnodostępnym dokumencie.

Jakie są praktyczne aspekty związane z analizą kosztów w różnych typach jednostek oraz ich interpretacją z poziomu dokumentu KIID?

W tym miejscu nie chcemy koncentrować się na istotnym znaczeniu kosztów dla stopy zwrotu dla inwestora, a na dostępie do informacji w przypadku konkretnych funduszy.

Na rynku funkcjonuje co najmniej kilka podejść – przesłanką stojącą za sugerowanym w Praktyce 5 prezentowaniem kosztów w rozbiciu na jednostki funduszu jest zapewnienie inwestorom porównywalnych danych.

Zgodnie z praktyką koszty towarzyszące inwestycji w fundusz mogą być zaprezentowane:

• w prospekcie funduszu, gdzie publikowany jest Wskaźnik Kosztów Całkowitych (WKC),
• w dokumencie Kluczowe Informacje dla Inwestorów, w którym prezentowany jest Wskaźnik Opłat Bieżących (WOB),
• w innym ogólnodostępnym dokumencie.

Wspólnym mianownikiem przy tych możliwościach jest wyodrębnianie kosztów w rozbiciu na różne klasy jednostek funduszu.

Prezentowanie opłat w funduszu w rozbiciu na różne klasy jednostek może mieć istotne znaczenie dla inwestorów. W szczególności dotyczy to tych produktów, które cieszą się dużą popularnością w ramach różnych programów o charakterze emerytalnym, takich jak IKE/IKZE/PPE. Prezentowanie zagregowanej wielkości może zaniżać koszt, z którym musi liczyć się inwestor indywidualny.

W przypadku takich funduszy bazowanie na całkowitej wartości opłat lub na poziomie opłat generycznych (np. średnich lub dla jednostki głównej) nie oddaje pełnego obrazu sytuacji z perspektywy inwestora detalicznego.

Istotnym kryterium podczas weryfikacji wypełnienia Praktyki nr 5 jest to, że dotyczy ona wyłącznie jednostek oferowanych w ramach szerokiej dystrybucji. Wyłączone są zatem te klasy jednostek, które adresowane są do ograniczonego kręgu odbiorów – dedykowane są np. określonemu Pracowniczemu Programowi Emerytalnemu lub innemu programowi, objętemu tajemnicą przedsiębiorstwa.

Różnic pomiędzy Wskaźnikiem Kosztów Całkowitych oraz Wskaźnikiem Opłat Bieżących jest kilka, natomiast jedna ma znacznie szczególnie istotne. O ile stała opłata za zarządzanie ujęta jest i w jednym i w drugim, to opłata za zarządzanie uzależniona od wyników (performance fee) uwzględniona jest wyłącznie we Wskaźniku Kosztów Całkowitych.

Przedstawienie przez instytucje tych wielkości w rozbiciu na różne klasy jednostek może przyczynić się do zwiększenia świadomości inwestorów w zakresie kosztów towarzyszących inwestycji. Ułatwi ponadto porównanie aspektu kosztowego w konkurencyjnych produktach.

Więcej o inicjatywie Dobrych Praktyk Inwestycyjnych przeczytać można w osobnej sekcji, przeznaczonej wyłącznie dla tej tematyki.