Przegląd prasy (2025-05-09)

Co dalej ze stopami w Polsce?

RPP obniżyła w środę stopy procentowe o 50 pb, sprowadzając główną stopę referencyjną do poziomu 5,25 proc. Prezes NBP i przewodniczący RPP Adam Glapiński podkreślił jednak, że decyzja ta nie oznacza rozpoczęcia cyklu łagodzenia polityki pieniężnej. Jak zaznaczył, było to „dostosowanie”, wynikające z niższej inflacji, osłabienia presji płacowej i słabszych danych z gospodarki. Prezes NBP podkreślił, że walka z inflacją nie została jeszcze zakończona. Wskazał na ryzyka związane m.in. z cenami energii w drugiej połowie roku oraz niepewnością co do polityki fiskalnej, w tym utrzymującego się wysokiego deficytu sektora finansów publicznych. Adam Glapiński wyraźnie starał się odciąć od jakichkolwiek zobowiązań dotyczących decyzji w kolejnych miesiącach. Opowiadał o tym, że część członków Rady widziałaby obniżkę w lipcu, kiedy pojawi się nowa projekcja makroekonomiczna NBP. A inni chcieliby poczekać do jesieni z kolejnymi decyzjami o redukcji kosztu pieniądza. Czerwiec zdaniem prezesa jest mało prawdopodobny. Mediana prognoz ekonomistów zakłada, że na koniec roku główna stopa NBP będzie wynosiła 4,75 proc., co oznaczałoby jeszcze 50 pkt baz. cięć do końca roku. Prognozy ekonomistów dla Bloomberga zakładają, że stopniowo RPP będzie też luzowała politykę pieniężną w 2026 r. Mediana prognoz wskazuje, że przyszły rok zakończymy z referencyjną stopą NBP na poziomie 3,75 proc.

Za: money.pl (2025-05-09) Robert Kędzierski, Paweł Gospodarczyk, Prezes NBP mówi, co dalej ze stopami proc. "Chcę podkreślić stanowczo"

Za: Puls Biznesu (2025-05-09) Ignacy Morawski, Prezes NBP: to nie jest początek cyklu

Za: Parkiet (2025-05-09) Mikołaj Fidziński, Kolejna obniżka stóp procentowych w czerwcu pod znakiem zapytania

Reklama

Fed w trybie wyczekiwania

Amerykańska Rezerwa Federalna nie zmieniła stóp procentowych, pozostawiając główną stopę w przedziale 4,25–4,5 proc., ale – ku rozczarowaniu części inwestorów – nie wysłała też żadnych sygnałów, że wkrótce rozpocznie cykl łagodzenia polityki. Prezes Fedu Jerome Powell wykluczył tzw. prewencyjne obniżki stóp i ostrzegł przed stagflacją oraz ryzykami wynikającymi z wojen handlowych, które mogą opóźnić decyzje o dalszym luzowaniu. W efekcie rynek zrewidował swoje oczekiwania – jeszcze w środę szanse na cięcie stóp w czerwcu sięgały 30 proc., w czwartek spadły do 17 proc. Mimo spowolnienia PKB w I kwartale – głównie za sprawą wzrostu importu – dane z rynku pracy i inflacji nie uzasadniają jeszcze szybkich decyzji. Inflacja spadła w marcu do 2,4 proc., ale wpływ nowych ceł na ceny może dopiero się ujawnić. Zdaniem analityków, Fed chce mieć więcej danych, zanim zdecyduje się na kolejny ruch – kluczowe będą kolejne odczyty inflacji i sygnały osłabienia rynku pracy. Mediana prognoz strategów zakłada, że do końca 2025 r. mogą nastąpić dwie obniżki stóp, ale najbardziej ostrożne scenariusze (m.in. Bank of America, BNP Paribas) nie przewidują ich wcale.

Za: Parkiet (2025-05-09) Hubert Kozieł, Kiedy Fed może powrócić do obniżek stóp?

Hossa z korektą w tle

Na warszawskiej giełdzie trwa trend wzrostowy, który od jesieni 2022 r. napędzany był głównie przez banki, a obecnie zyskuje kolejnych sojuszników wśród spółek korzystających na niższych stopach procentowych. WIG, mWIG40 i sWIG80 biją historyczne rekordy, jednak na wykresach pojawiły się sygnały możliwej korekty, zwłaszcza w przypadku WIG20, który – silnie skorelowany z sektorem bankowym – utworzył techniczną formację podwójnego szczytu. Eksperci zauważają, że banki są relatywnie odporne na spadki stóp, a prawdziwymi beneficjentami nowego środowiska monetarnego mogą być deweloperzy i spółki konsumenckie, które już zaczęły zyskiwać. Wyceny firm z segmentu nieruchomości mieszkaniowych pozostają atrakcyjne, a oczekiwane stopy dywidendy przekraczają 10 proc. Optymizm podsycają też prognozy dalszych obniżek stóp – nawet o 200 pb do końca 2026 roku – co powinno stymulować konsumpcję i inwestycje. Mimo to inwestorzy indywidualni wciąż ostrożnie podchodzą do funduszy akcji polskich. Tymczasem analitycy szacują, że WIG może dotrzeć w tym roku do 105–110 tys. pkt, a kolejne wzrosty możliwe są też w pierwszej połowie 2026 r. Czwartkowe osłabienie nastrojów – na skutek słabszych danych z amerykańskiego rynku pracy – odbiło się także na GPW. Technicznie rzecz biorąc, możliwe jest cofnięcie WIG20 do poziomów 2610–2620 pkt, a nawet 2555 pkt – wskazują analizy Fibonacciego. 

Za: Parkiet (2025-05-09) Andrzej Pałasz, Podwójny szczyt czy nowy rekord hossy. Co czeka WIG20 i spółkę?

Kryzys zaufania do Ghelamco

Problemy Ghelamco na rynku obligacji narastały od miesięcy, a obecna wyprzedaż papierów dewelopera to kulminacja dłuższego procesu erozji zaufania - zauważa Emil Szweda z portalu obligcje.pl. Wskazuje, że choć przecena przyspieszyła w maju, jej korzenie sięgają jesieni 2023 r., a nawet wcześniej – do momentu, gdy zaczęły się pogarszać wskaźniki płynności finansowej. Jeszcze w styczniu ubiegłego roku Ghelamco bez trudu sprzedało obligacje warte 125 mln zł, przy popycie niemal trzykrotnie wyższym. Dziś niektóre serie tych papierów notowane są z rentownością przekraczającą 30 proc. Punktem zwrotnym okazała się publikacja z opóźnieniem raportu bieżącego w kwietniu, w którym poinformowano o rezygnacji polskich członków zarządu – cała operacyjna kontrola trafiła w ręce zagranicznych menedżerów. Po chwilowym odbiciu inwestorzy z niepokojem czekali na raport roczny. Opublikowany 30 kwietnia dokument, zamiast uspokoić, dolał oliwy do ognia – audytor zwrócił uwagę na ryzyko kontynuacji działalności, a dane o płynności wywołały lawinową przecenę. Trzy sesje wystarczyły, by notowania obligacji spadły o 30–35 pkt proc. Problemy Ghelamco nie wynikają jednak wyłącznie z zarządzania czy struktury bilansu. Na sytuację spółki wpłynęły także czynniki zewnętrzne – pandemia, upowszechnienie pracy zdalnej, globalny odwrót od biurowców i rosnące stopy procentowe. To wszystko uderzyło w fundamenty modelu biznesowego Ghelamco, który przez lata opierał się na silnej płynności. Jeszcze w 2020 r. firma utrzymywała rezerwy gotówki pokrywające nawet 70 proc. krótkoterminowych zobowiązań. W 2023 r. rezerwy te niemal zniknęły, a emisje obligacji nie wystarczały, by załatać rosnącą lukę. Sprzedaż Warsaw Unit chwilowo uspokoiła nastroje, ale – jak pokazuje najnowszy raport – problemów nie rozwiązała.

Za: Parkiet (2025-05-09) Emil Szweda, obligacje.pl, Kłopoty Ghelamco nie są historią jednego miesiąca notowań

Niemieckie fabryki ruszyły, ale tiry wciąż stoją

Marcowy wzrost produkcji przemysłowej w Niemczech o 3,5 proc. miesiąc do miesiąca to najlepszy wynik od 2021 roku i sygnał, że koniunktura w przetwórstwie może się odbijać od dna. Najsilniej rosną sektory związane z inwestycjami – produkcja maszyn, urządzeń i narzędzi, a także motoryzacja, szczególnie w segmencie aut elektrycznych i hybrydowych. Produkcja baterii skoczyła aż o 43 proc. rok do roku, co wiąże się m.in. z regulacyjnym naciskiem na dekarbonizację transportu. Dane te mogą sugerować, że w Europie zaczynają ożywać inwestycje przedsiębiorstw, co wpisywałoby się w szerszy trend, o którym mówił niedawno m.in. prezes Siemens Polska. Jednak obraz całościowy pozostaje ostrożny. Ożywienie produkcji nie przekłada się jeszcze na wzrost aktywności logistycznej – wolumen transportu drogowego w Niemczech wciąż tkwi w stagnacji, co różni ten cykl od poprzednich, takich jak ten z 2016 roku. 

Za: Puls Biznesu (2025-05-09) Ignacy Morawski, Niemcom mocno urosła produkcja, ale stoi logistyka

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się