Schroders: Czeka nas wiele niespodzianek na rynku azjatyckim w 2017 roku

Najnowsze dane z rynków azjatyckich dostarczyły kilku niespodzianek, przy generalnym obrazie powolnego, acz niekoniecznie pogarszającego się popytu w przypadku większości branż. Wyjątkiem było kilka sektorów, związanych z infrastrukturą oraz przemysłem surowcowym w Chinach, gdzie w ostatnim czasie hiper aktywność napędzana była kredytem. Zdaniem Robina Parbrooka, szefa zespołu akcji azjatyckich bez Japonii, czynnik stymulujący będzie jednak krótkotrwały, a w ostatecznym rozrachunku bezowocny.  

Sprawdź wyniki funduszy akcji azjatyckich
 
Pomimo wygórowanych oczekiwań wielu ekspertów od rynku azjatyckiego, większość z niesprzyjających czynników jest wciąż powszechna w Azji. Dla przykładu, podobnie jak ma to miejsce na wielu rynkach w tym regionie, akcjom filipińskich spółek z sektora konsumenckiego ciąży rosnąca konkurencja oraz niższy od oczekiwanego popyt. Dzieje się tak z powodu nierównych efektów polityki gospodarczej przychylnej najbogatszym, przy relatywnie wysokim tempie rozwoju.
 
Zdaniem eksperta, przy wyzwaniach potęgowanych przez zmianę modelu konsumpcji wśród Millennialsów, wysokie poziomy wycen większości z azjatyckich spółek z sektora konsumpcyjnego, bazujących na założeniu "pewnego" tempa wzrostu rzędu 10-15% rocznie, nie są właściwe. Premię za jakość i tempo wzrostu na azjatyckich rynkach postrzegają jako trudną do uzasadnienia. Jednocześnie większość z pozostałej części rynku pozostaje nieatrakcyjna, z powodu słabo rozwiniętego ładu korporacyjnego oraz braku zorientowania na kreowanie wartości dodanej dla akcjonariuszy.
 
Chiński wzrost gospodarczy będzie w krótkim terminie wspierany przez bieżące stymulujące działania rządowe w obszarze infrastruktury. Jednak w średnim i długim okresie będą one miały negatywne skutki, gdyż większa liczba rozrzutnych inwestycji oznacza spadek wartości kapitału oraz wzrost toksycznego długu.
 
Zdaniem ekspertów Chiny będą podążały śladem japońskiego modelu z lat 90-tych. Podobnie jak Japonia po pęknięciu bańki, chiński rząd będzie okresowo stosował fiskalne pakiety stymulacyjne, by równoważyć powolną i podatną na deflację gospodarkę. Będzie to prowadziło do gwałtownej akumulacji państwowego długu.
 
Jedyną różnicą jest to, że chińskie władze mogą udawać, że dług jest utrzymywany przez sektor prywatny przy zastosowaniu państwowych przedsiębiorstw oraz lokalnych, rządowych wehikułów inwestycyjnych. Jednak rosnąca wartość toksycznego długu w sektorze bankowym na koniec i tak obciąży finanse publiczne. - Mamy do czynienia z jedną z największych baniek spekulacyjnych, jaką widzieliśmy w trakcie swoich karier zawodowych – czytamy w komentarzu.
 
Nawiązując do bieżących wydarzeń, to ostatnia powyborcza runda umocnienia się amerykańskiego dolara napędzana była nadziejami na to, że proponowana przez prezydenta-elekta mieszanka rozwiązań będzie miała reflacyjny wpływ na amerykańską gospodarkę i będzie prowadziła do bardziej agresywnych podwyżek stóp procentowych przez Rezerwę Federalną (Fed). Będzie to miało przeciwstawne konsekwencje dla rynków azjatyckich (bez Japonii). Będzie bowiem prowadziło do ograniczenia lokalnej płynności w Azji, a to z kolei dotknie niezabezpieczonych względem dolara dłużników.
 
Prawdopodobnie odpływ kapitału spekulacyjnego, tak jak to obserwowaliśmy ostatnio, będzie wywierał presję na waluty krajów azjatyckich oraz lokalne rynki obligacji i akcji.
 
Jednak w przeciwieństwie do poprzednich okresów, w których zaostrzenie polityki zorientowane było na spowolnienie wzrostu gospodarczego oraz ograniczenie inflacji, obecnie mamy do czynienia z wycofywaniem przez Fed czynnika stymulującego w odpowiedzi na przyspieszający wzrost. Oznacza to przejście z trwającego od kilku lat okresu wzrostu gospodarczego o niskiej jakości oraz znikomej inflacji w USA w kierunku bardziej "normalnego" środowiska, z korzystniejszym poziomem inwestycji i konsumpcji.
 
Jeśli do tego dojdzie to silniejsze otoczenie gospodarcze może skutkować ponownym wzrostem amerykańskiego deficytu handlowego, silniejszym azjatyckim eksportem i zwiększonym napływem kapitału do Azji za pośrednictwem tych kanałów - co byłoby pozytywne dla wielu azjatyckich firm i branż.
 
Podsumowując, zarządzający uważa, że otoczenie makro nie jest możliwe do przewidzenia, a zatem inwestorzy powinni skupić się na długoterminowych fundamentach spółek i branż, w których działają. - Jeśli jednak zamkniemy pewien rozdział i spojrzymy w przód na nadchodzący rok, to mając na uwadze rzekome "katastrofy" w postaci Brexitu oraz wyboru Trumpa w 2016 r., nasze plany na poradzenie sobie z kwestiami makro w 2017 r. można podsumować prosto: oczekuj niespodziewanego – podsumowuje Robin Parbrook. 

/aol

Reklama

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się