PKO Skarbowy - opłaty ciążą bardziej niż aktywa
Reklama
Dla kogo jest ten fundusz?
Po połączeniu z PKO Skarbowy Plus w lipcu ub.r. PKO Skarbowy stał się największym funduszem gotówkowym i pieniężnym dostępnym w Polsce, z wartością aktywów netto bliską 4,2 mld zł na koniec kwietnia 2016 r. Ta niebagatelna suma zgromadzonych środków z jednej strony jest pozytywnym wyrazem zaufania dotychczasowych klientów, a z drugiej nie ułatwia pracy zarządzającemu (Artur Trela). Z uwagi na ograniczoną płynność wielu z krajowych obligacji korporacyjnych, ulokowanie w tych papierach nawet dość skromnej części portfela PKO Skarbowy byłoby już na tyle istotną kwotą, że utrudniałoby możliwości późniejszej sprzedaży wymienionych instrumentów. Chociaż w dobie niskich stóp procentowych wielu menedżerów upatruje źródeł dodatkowej rentowności właśnie na rynku obligacji przedsiębiorstw, Artur Trela radzi sobie w odmienny sposób, i to nie bez powodzenia. Co prawda nie pomija zupełnie papierów dłużnych polskich spółek, ale to nie one odgrywają główną rolę w generowaniu wartości dodanej. Pierwszoplanowe znaczenie mają obligacje skarbowe, a kluczową determinantą osiąganych rezultatów są zakłady dotyczące ryzyka stopy procentowej. W tym obszarze menedżer PKO Skarbowy ma nieco większą swobodę niż większość konkurentów, gdyż dopuszczalny poziom duration funduszu wynosi 2 lata, zaś w przypadku podobnych produktów zazwyczaj rok. Ekspozycja na wspomniane ryzyko budowana jest w aktywny sposób. Należy przez to rozumieć zarówno intensywne poszukiwanie okazji inwestycyjnych, jak też szerokie instrumentarium stosowane do realizacji zakładów. Tylko na przełomie roku, czyli podczas rozstrzygnięcia kwestii podatku bankowego i niespodziewanej obniżki ratingu Polski, odpowiednie pozycjonowanie portfela zapewniło funduszowi aż +0,6 pkt proc. przewagi ponad średnią w grupie. Trzeba jednak pamiętać, że o ile aktywna gra na krzywej rentowności jest swego rodzaju rekompensatą bardziej związanych rąk zarządzającego jeśli chodzi o polski dług korporacyjny, nie eliminuje to w pełni negatywnych scenariuszy. Ze względu na większą proporcję obligacji rządowych w aktywach PKO Skarbowy w relacji do rywali, spadki cen tych papierów mogą być dotkliwsze dla funduszu niż dla konkurentów - co było widoczne choćby między lutym a majem ub.r., kiedy to strata do przeciętnego wyniku w grupie wyniosła ponad -0,4 pkt proc. W kwestii mechanizmów, których działanie ma niemałe przełożenie na wyniki PKO Skarbowy, języczkiem u wagi są instrumenty pochodne. Stały się one niemal nieodłącznym elementem portfela dłużnego, ale nie tylko skala ich wykorzystywania wyróżnia produkt na tle konkurencji. Oprócz bowiem regularnie występujących w sprawozdaniach funduszu interest rate swap ów, na liście lokat zauważymy też rzadziej spotykane odmiany derywatów. Przykładowo chcąc osiągnąć korzyść, jaką stwarza dywergencja polityki stóp procentowych w USA i Europie, dokonano transakcji (currency future) obejmującej przyszłą wymianę euro i dolara po ustalonym wcześniej kursie. Bez kontraktów terminowych pozornie z góry nieopłacalny mógłby też wydawać się zakup polskich obligacji denominowanych w CHF (z powodu ujemnych stóp procentowych w Szwajcarii nabywca obligacji we franku musi zapłacić więcej niż otrzyma w terminie wykupu). Uzupełnienie tej pozycji o zabezpieczenie walutowe (w postaci Currency Interest Rate Swap) może już jednak skutkować przekuciem potencjalnej straty w zyski. Próby zwielokrotnienia tych ostatnich zarządzający podejmuje również poprzez stosowanie dźwigni finansowej naturalnie o ile spodziewane korzyści z zagospodarowania pożyczonych środków wystarczająco przewyższają koszty finansowania. Zastosowanie opisanego zestawu narzędzi zwłaszcza w ciągu minionego roku przyczyniło się do ponadprzeciętnych rezultatów funduszu. W dłuższej perspektywie wyniki jednak bliższe są średniej w grupie, a w ciągu ostatnich 3 lat kalendarzowych produkt konsekwentnie plasował się w trzecim kwartylu stóp zwrotu. Ponadto rezultaty uszczupla opłata za nabycie (w wysokości do 0,55%), której większość rywali nie pobiera. O ile zatem pod względem jakości portfela, jak i procesu inwestycyjnego, rozwiązanie PKO TFI może pretendować do miana jednego z lepszych w grupie, o tyle osiągane wyniki pomniejszone o opłatę za zakup stanowią trudną do zlekceważenia przeciwwagę dla wymienionych atutów. Szczególnie w warunkach niskich stóp procentowych dodatkowe obciążenie rezultatów, nawet przy tak dobrej passie PKO Skarbowy, jak za ostatnie 12 miesięcy, w dużym stopniu niweczy sukcesy na polu efektywnego zarządzania aktywami. Z tej przyczyny, mimo szeregu zalet, pozostawiamy Rating funduszu na 3-gwiazdkowym poziomie.Ewa Przygodzka, Marcin RóżowskiAnalizy Online
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Przejdź do logowania