UniAkcje Małych i Średnich Spółek - wyrazisty na swój sposób
Reklama
Dla kogo jest ten fundusz?
Paradoksem wśród funduszy akcji spółek o małej i średniej kapitalizacji jest to, że często ich sukces (rozumiany jako znaczny napływ środków od inwestorów) okazuje się pewnego rodzaju brzemieniem. Im większy bowiem udział najmniejszych firm w portfelu, tym wraz z wcześniejszym napływem kapitału trudniejsza obsługa umorzeń, a często też konieczność modyfikacji struktury aktywów. O ile z obsługą odkupień zarządzający UniAkcje Małych i Średnich Spółek (Maciej Kik) nie miał jak dotąd większych problemów, to przyrost aktywów (obecnie wynoszą one ok. 300 mln zł) miał już swoje konsekwencje dla portfela. Spowodował on przesunięcie akcentu kładzionego dotąd na najmniejsze spółki w stronę tych o średniej wielkości. Tym samym udział walorów z indeksu mWIG40 w portfelu funduszu na przestrzeni ostatnich 2 sprawozdań wzrósł do ok. 40% z poprzednich, niecałych 30% (a przed 2013 r. nie sięgających nieraz nawet 10%). Odbyło się to kosztem papierów firm należących do indeksu sWIG80 oraz mniejszych (spoza indeksów), ale trzeba zaznaczyć, że udział tych spółek na tle konkurencji nadal jest istotny - tj. sumarycznie o ponad 10 pkt proc. wyższy niż u rywali. Taka modyfikacja portfela zapewnia mu większą płynność, choć nie pozostaje też bez znaczenia dla poszukiwania źródeł stóp zwrotu. Wystarczy wskazać, że od początku roku dynamika sWIG80 to ponad +13%, zaś mWIG40 blisko +6%. Z jednej strony zatem wprowadzone zmiany, zbliżające produkt strukturą portfela do bardziej klasycznej, skutkują zmniejszeniem odchyleń wyników od przeciętnej w grupie. Świadczy o tym spadająca wartość parametru tracking error, tj. błędu odwzorowania średniej. Z drugiej jednak trzeba pamiętać, że przy zmniejszeniu skali zakładów z rynkiem i chęci utrzymania dotychczasowego potencjału wyników, tym bardziej rośnie znaczenie trafnej selekcji. Ma to znaczenie również z uwagi na fakt, że wciąż do odrobienia jest wysoka na tle konkurencji opłata manipulacyjna (5%). Jeśli już o selekcji mowa, to od momentu przejęcia zarządzania funduszem przez Macieja Kika (w marcu 2012 r.) dokonywana jest ona z różnym szczęściem. Sam rok 2012, w którym nastąpiła zmiana menedżera, nie zapisał się jako najlepsza karta w historii rozwiązania. Pomijając ten okres i zaczynając od 2013 r., stopa zwrotu wypracowana do początku listopada br. niemal pokrywa się ze średnią w grupie (+33% vs. przeciętna 34%). Charakterystyczne jest to, choć też dość zrozumiałe w kontekście budowy portfela z naciskiem na małe spółki, że pozycja funduszu na tle grupy szła jak dotąd w ślad za notowaniami indeksu sWIG80. Gdy cechowała go świetna kondycja jak w 2013 r. produkt plasował się w górnej części tabeli stóp zwrotu. Natomiast gdy sentyment inwestorów względem wspomnianego segment osłabł fundusz spadł do 2 ostatnich kwartyli wyników (co zadziało się w 2014 r.). W obecnym roku, mimo relatywnej przewagi indeksu sWIG80 nad indeksami większych spółek, fundusz delikatnie traci do średniej w grupie (-0,5 pkt proc. osiągając stopę zwrotu +9,6%). Taki stan rzeczy to częściowo pochodna przetasowań w kompozycji portfela (zwiększenie zaangażowania w mWIG40), ale też splot dodatkowych czynników. Jednym z nich jest utrzymywana już od kilku lat ekspozycja na parkiet turecki. Jako rynek wschodzący o dość dużej zmienności kursów akcji, raz posiadanie papierów firm z tego regionu pozytywnie odbija się na rezultatach produktu jak w styczniu br. a innym razem wprost przeciwnie (jak w II poł. roku). Ponadto na wynikach ciąży również odwrót pozytywnego trendu na akcjach niektórych z mniejszych polskich podmiotów, będących często długoterminowym motorem stóp zwrotu produktu (należy do nich m.in. Krynicki Recykling). Warto wspomnieć, że w relacji do benchmarku (45% mWIG40 + 45% sWIG80 + 10% WIBID 1M) skala odchyleń udziałów poszczególnych walorów od wzorca potrafi być duża i może przekraczać nawet +/-5 pkt proc. Oznacza to, że mimo ponad 80 spółek w portfelu, papiery pojedynczych emitentów mogą odgrywać szczególną rolę dla ostatecznego wyniku. Ogółem bilans podejmowanych zakładów należy oceniać neutralnie słabsze rezultaty w 2014 r. neutralizują te lepsze z roku 2013, zaś tegoroczne wyniki nie wyróżniają ani na plus, ani na minus. Przeciętny obraz produktu potwierdza też wskaźnik IR (information ratio), mierzący relację zysku do ryzyka. Naszym zdaniem, choć kształt rozwiązania jest dość niestandardowy, nie przedkłada się on na istotną wartość dodaną dla inwestora (choć też nie jest negatywny w skutkach). Zasadne jest zatem wg nas podtrzymanie poprzedniej noty w wysokości 3 gwiazdek.Ewa Przygodzka, Marcin RóżowskiAnalizy Online
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Przejdź do logowania