Przegląd prasy (2024-08-07)

Rynki odbijają, GPW wciąż pod kreską

Globalne giełdy odrabiają straty, ale nie polski. Po kilkudziesięciu minutach wtorkowego handlu S&P 500 był już powyżej poniedziałkowych maksimów i atakował luki bessy. Krajowy rynek dołowały zaś duże spółki. Największy problem inwestorzy mają z polskimi bankami. Jak tłumaczą eksperci, poza załamaniem tzw. carry trade w Japonii, mamy do czynienia z narastającym sceptycyzmem wobec prognoz dotyczących krótkoterminowego wpływu sztucznej inteligencji na wzrost produktywności. A co za tym idzie, rodzą się obawy o trafność prognoz zysków amerykańskich spółek technologicznych. Poza tym mamy ryzyko zaostrzenia napięć na Bliskim Wschodzie oraz przede wszystkim powrót do rozważań na temat recesji. – W połączeniu z bankami centralnymi, które coraz częściej postrzegane są jako opóźnione w obniżaniu stóp procentowych, stworzyło to wybuchową mieszankę w okresie sierpniowej niższej płynności na rynkach – mówi Jakub Liebhart z Eques Investment TFI. – Inflacja wygasa, koszt pieniądza spada, rynek pracy ma się wciąż dobrze – mówi Jakub Bentke z AgioFunds TFI. Według niego dziś mamy do czynienia raczej z okazją do zakupów na rynkach. Sebastian Buczek z Quercusa TFI lepszych czasów dla akcji spodziewa się dopiero w listopadzie.

Za: Parkiet (2024-08-07), Andrzej Pałasz, Są zwyżki, ale nasz rynek został w oślej ławce/ Zyski w funduszach akcji szybko stopniały. Kupować?

Reklama

Portfel walutowy "Parkietu"

Po nerwowym początku sierpnia w typach ekspertów, którzy przedstawiają co miesiąc propozycje do portfeli foreksowych, nie zabrakło zakładów o wzrost indeksu VIX. – Czynniki polityczne, ale też dyskusja o tym, czy Fed nie zacznie działać zbyt późno ze stopami, mogą powodować większą zmienność, której apogeum może wypaść w październiku – wskazuje Marek Rogalski, analityk DM BOŚ. – Historyczna sezonowość sugeruje tendencje wzrostowe indeksu zmienności na kilka miesięcy przed wyborami prezydenckimi z powodu podwyższonej niepewności, przy czym wskaźnik zazwyczaj osiąga swoje roczne minima na przełomie lipca i sierpnia. Spodziewamy się powtórki tego wzorca – wskazuje z kolei Łukasz Wójcik z BM Pekao. W sierpniowych typach dużą wiarę eksperci wykazywali też w stosunku do miedzi, ropy naftowej czy też metali szlachetnych, licząc na to, że te po słabszym lipcu w końcu znów wejdą na wzrostową ścieżkę.

Za: Parkiet (2024-08-07), Przemysław Tychmanowicz, Szukanie szczęścia w czasie podwyższonej zmienności/ Rynkowa zawierucha mocno komplikuje sierpniowe typy

Wiatr w żagle obligacji

Druga połowa roku – według prognoz wielu zarządzających funduszami – miała być czasem udanym dla obligacji skarbowych, ale pewnie niewielu spodziewało się, że prognozy te ziszczą się tak szybko. Na otwarciu tygodnia oprocentowanie polskich obligacji dziesięcioletnich zniżkowało niemal do okrągłych 5% wobec okolic 5,8% jeszcze miesiąc wcześniej. Rajd ten w bardzo krótkim czasie przyniósł już sowite zyski – Treasury BondSpot Poland Index w miesiąc urósł o około 3%, podczas gdy jego cały tegoroczny dorobek wynosi 3,75%, a jeszcze w kwietniu notowany był pod kreską. Podobnie jest z funduszami obligacji długoterminowych – najlepsze w ciągu miesiąca zarobiły między 3% a 4%, co często pokrywa się z wynikiem od początku roku. Inwestorzy uciekają do obligacji, pozbywając się w popłochu akcji z obaw o pogorszenie sytuacji gospodarczej w USA, które podkręciły piątkowe dane z tamtejszego rynku pracy. Kolejne odczyty jednak na razie nie potwierdzają tych obaw i wskazują na "miękkie lądowanie" amerykańskiej gospodarki. W tej sytuacji eksperci BGK przewidują powrót oprocentowania papierów dziesięcioletnich w kierunku przedziału 5,10–5,15%.

Za: Parkiet (2024-08-07), Andrzej Pałasz, Rentowności obligacji mogą lekko odbić w górę

Korporaty dały zarobić w lipcu

Aktywność emitentów papierów korporacyjnych maleje. Stopy zwrotu w lipcu były udane, ale szanse na ich powtórkę są ograniczone. W lipcu emitenci obligacji korporacyjnych byli mniej aktywni niż w poprzednich miesiącach. Gdy jednak emisje się już zdarzały, to popyt dopisywał – podsumowują zarządzający VIG/C-Quadrat TFI. Największą kwotę pozyskał Bank Pekao, który zwiększył kwotę emisji z pierwotnie planowanych 500 mln zł do 600 mln zł. Drugą z największych emisji przeprowadziła Victoria Dom, która pozyskała 50 mln zł, jednocześnie obniżając marżę o 0,3 pkt proc. w stosunku do emisji z marca br. oraz o 1 pkt proc. wobec emisji z końca 2023 r. Kwotę 40 mln zł pozyskało Ghelamco Invest, a 5 mln zł mniej wyemitowała PragmaGO, redukując jednocześnie zapisy o 64%. – [W lipcu] zarówno inwestycje krajowe, jak i zagraniczne przyniosły atrakcyjne stopy zwrotu. Wyższe wyceny obligacji przekładają się jednak na niższe rentowności, co ogranicza potencjał do powtórzenia tak dobrych wyników. Obserwujemy także dalsze obniżane się marż na rynku pierwotnym – komentuje Piotr Ludwiczak, zarządzający funduszami VIG/C-Quadrat TFI.

Za: Parkiet (2024-08-07), Andrzej Pałasz, Obniża się rentowność obligacji korporacyjnych

Zapisz się na Newsletter

Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych.

Zapisz się

Przegląd japońskich krachów

Japoński indeks giełdowy Nikkei 225 zakończył poniedziałkową sesję ze stratą 12,4% po tym, jak w piątek stracił 5,8%, a dzień wcześniej 2,5%. Łącznie przez trzy tygodnie Nikkei 225 poszedł w dół o 24% i z hukiem spadł z ustanowionego w lipcu szczytu wszech czasów. Był to drugi największy w historii dzienny spadek japońskiego benchmarku. Gorszy wynik odnotowano jedynie po czarnym poniedziałku na Wall Street w październiku 1987 r. Co w takiej sytuacji powinien robić inwestor indywidualny, którego psychika w takich momentach podlega silnej presji? Po pierwsze, nie panikować. Po drugie, trzymać się planu. Po giełdowej panice zwykle następuje równie silne i impulsywne odreagowanie. A potem na ogół „dobitka” i ponowny ostry ruch w dół. Autor artykułu analizuje dziesięć najgorszych sesji na giełdzie japońskiej z ostatnich 75 lat. W tym okresie było 10 sesji, które przyniosły spadek indeksu Nikkei 225 o przynajmniej 8,5% (z czego aż cztery w 2008 r). W każdym z dziewięciu poprzednich przypadków rok później Nikkei 225 znajdował się powyżej kursu zamknięcia z „krachowej” sesji. I to z reguły znacznie wyżej. Mediana rocznych stóp zwrotu liczona rok po krachu wyniosła 17,4% przy średniej na poziomie 16,4%.

Za: Puls Biznesu (2024-08-07), Krzysztof Kolany, Kupuj, gdy leje się krew? Japońskie doświadczenia z giełdowymi krachami