Wpłaty uczestników Pracowniczych Planów Kapitałowych są gromadzone w ramach tzw. funduszy zdefiniowanej daty. Przybliżamy model ich działania
Co to jest fundusz zdefiniowanej daty?
Koncepcja funduszy zdefiniowanej daty (zwanych też funduszami cyklu życia) jest stosunkowo prosta – ma to być inwestycja, która zmienia się wraz z wiekiem inwestora. Na początku inwestycji w portfelu dominują aktywa o większym ryzyku (głównie akcje), a bliżej daty docelowej są one zastępowane papierami o niższym poziomie ryzyka (jak m.in. obligacje, instrumenty rynku pieniężnego). Takie podejście ma służyć ochronie zgromadzonych środków.
Reklama
To na barkach zarządzającego funduszem spoczywa wybór klas aktywów oraz dopasowanie struktury portfela (rebalancing) do sztywno ustalonej ścieżki alokacji (glide path).
Inwestor ma za zadanie jedynie wybrać fundusz zgodny z własną zdefiniowaną datą (rokiem, w którym kończy się ok. 60 lat), podaną w nazwie funduszu. Osiągnięcie zdefiniowanej daty oznacza moment, w którym struktura portfela osiąga tę docelową, to znaczy o najwyższym udziale instrumentów bezpiecznych.
Jak działają fundusze zdefiniowanej daty?
W przypadku funduszy działających w ramach PPK zdefiniowana data to rok, w którym uczestnicy funduszu osiągają wiek 60 lat (plus minus). Np. dla osoby urodzonej w 1982 roku odpowiednim funduszem będzie fundusz ze zdefiniowaną datą w 2040 roku. Zgodnie z ustawą instytucje muszą utworzyć fundusze ze zdefiniowaną datą przypadającą co 5 lat dla kolejnych pięcioletnich przedziałów roczników.
Czy uczestnik PPK może zmienić fundusz zdefiniowanej daty?
Z założenia środki gromadzone przez uczestnika PPK lokowane są w funduszu zdefiniowanej daty właściwym dla jego wieku. Jednak ustawodawca dopuszcza sytuację, w której wybiera się inny lub nawet kilka innych funduszy (wciąż w ramach jednej instytucji). Można też dokonywać konwersji pomiędzy nimi.
Jak inwestują fundusze zdefiniowanej daty?
Ustawa ściśle definiuje wytyczne odnośnie ścieżki alokacji oraz katalogu aktywów, w które mogą inwestować fundusze zdefiniowanej daty.
Ścieżka alokacji: polityka inwestycyjna funduszu zdefiniowanej daty uwzględnia konieczność ograniczania poziomu ryzyka inwestycyjnego w zależności od wieku uczestnika PPK w taki sposób, iż udziały części udziałowej i części dłużnej w wartości aktywów będą kształtowały się następująco:
Do 20 lat przed datą docelową udział akcji w portfelu może wynosić maksymalnie 80% (nie mniej niż 60%) i będzie stopniowo z każdym rokiem zmniejszany do maksymalnie 15% aktywów w dacie docelowej.
Część udziałowa PPK w dużej mierze ma być oparta o akcje największych spółek z rodzimego parkietu. W portfelu jest również miejsce dla nieco mniejszych emitentów z polskiej giełdy (np. reprezentantów mWIG40, sWIG80 czy spółki notowane na New Connect). Z kolei w części dłużnej znaczącą rolę odgrywają obligacje skarbowe (min. 70%).
Ustawodawca przewidział również możliwość inwestowania w jednostki funduszy (FIO, SFIO i FIZ-ów) i tytuły uczestnictwa zagranicznych funduszy przy spełnieniu określonych kryteriów. Ponadto do 30% aktywów może być lokowane w aktywach denominowanych w walutach obcych.
Jakie są koszty PPK?
Za zarządzanie funduszami instytucje będą pobierać wynagrodzenie. Limit całkowitych kosztów nie może przekroczyć 0,6% aktywów na nim zgromadzonych. Obowiązują przy tym następujące zasady:
- opłata za zarządzanie nie może być wyższa niż 0,5% wartości aktywów netto funduszu w skali roku;
- wynagrodzenie za osiągnięty wynik nie może być wyższe niż 0,1% wartości aktywów netto funduszu w skali roku – pod warunkiem realizacji dodatniej stopy zwrotu oraz osiągnięcia w danym roku stopy zwrotu przewyższającej stopę referencyjną.
