PZU Obligacji Krótkoterminowych – krótkoterminowy portfel dla wymagających inwestorów
Charakterystyka produktu
PZU Obligacji Krótkoterminowych to fundusz należący do szerokiej i dość zróżnicowanej grupy produktowej. Na tle bezpośrednich rywali plasuje się po bardziej konserwatywnej stronie. Zgromadzone środki lokowane są w papiery o krótkim terminie zapadalności, co znajduje odzwierciedlenie w tzw. duration dla całego portfela, oscylującym wokół przedziału 1-1,5. Wartości te, co do zasady, uznawane są za defensywne, jednakże na tle grupy porównawczej są poziomem raczej przeciętnym. Od standardów rynkowych nie odbiega także struktura portfela w podziale na rodzaje instrumentów – dominującymi pozycjami w aktywach są obligacje rządowe i korporacyjne. Uzupełnienie portfela stanowią papiery wyemitowane przez instytucje rządowe, takie jak BGK czy PFR. Część skarbowa odpowiada za ok. 60% aktywów (brutto), a przeważający w niej udział należy do obligacji krajowych. Wartość dodana poszukiwana jest również na zagranicznych rynkach długu rządowego, przy czym ekspozycja na papiery pojedynczego kraju jest niewielka. Jest to o tyle istotne, że zarządzający jak dotąd decydowali się na szeroki wachlarz emitentów, również z tzw. „frontier markets”, a te zasadniczo powiązane są z niższą jakością kredytową (ale i wyższą rentownością). Łączny udział zagranicznych papierów skarbowych w portfelu zazwyczaj oscyluje wokół 10%. Przechodząc zaś do obligacji przedsiębiorstw, to łącznie odpowiadają za blisko 1/3 portfela. Cechą pożądaną z perspektywy inwestora jest odpowiedni poziom rozproszenia, gdyż na pojedynczego emitenta zazwyczaj przypada udział poniżej 2% aktywów. Przeważa udział przedsiębiorstw z rodzimego rynku, aczkolwiek i tu zarządzający utrzymują domieszkę zagranicy. Pod względem sektorów uwidacznia się preferencja do branży finansowej. Ponadto warto zaznaczyć, że średni rating portfela klasyfikuje się jako inwestycyjny.
Reklama
Dla kogo jest ten fundusz?
Fundusz może spełnić oczekiwania inwestorów, którzy w miejsce tradycyjnej „bezpiecznej przystani” oczekują większej aktywności w poszukiwaniu stopy zwrotu, przy jednocześnie ograniczonym ryzyku kredytowym.
