Karmienie mistrza, czyli o co chodzi w konstrukcji master feeder?

O funduszach działających w formule master feeder słyszymy od kilku lat. Z każdym rokiem przybywa instytucji wzbogacających swoją ofertę o tego typu rozwiązania. W uproszczeniu fundusze te to nic innego jak zagraniczny fundusz dostępny za pośrednictwem polskiego TFI.
 
Rozwiązanie w formule master-feeder niesie za sobą wiele zalet. Kupując jednostki uczestnictwa krajowego funduszu działającego w tej formule, możemy zainwestować  w zagraniczne produkty często niedostępne dla klientów detalicznych. Poza tym z reguły dużo niższe są wymagania co do minimalnej pierwszej wpłaty, podczas gdy próg wejścia do zagranicznych rozwiązań jest ustalony na bardzo wysokim poziomie. Zaletą tych rozwiązań jest także możliwość rozliczania się z inwestycji za pośrednictwem TFI. Jest to o tyle wygodne, iż w przypadku luksemburskich funduszy, inwestorzy muszą rozliczać podatki od zysków kapitałowych samodzielnie.
 
Oferowane w Polsce fundusze master-feeder mają jeszcze jedną zaletę. W większości z nich zabezpieczony jest wpływ wahań kursów walut na wartość inwestycji, poprzez hedging walutowy. Dzięki temu wynik z inwestycji zbliżony jest do wyniku funduszu źródłowego.


Działalność funduszy w konstrukcji master-feeder jest ściśle uregulowana przepisami (głównie UCITS IV). Jej celem jest umożliwienie tworzenia lokalnych funduszy (feeder-ów), które zbierają środki od inwestorów i przekazują je do funduszu master. To zarządzający funduszem master jest odpowiedzialny za podejmowanie wszystkich decyzji inwestycyjnych. Po podziale zysków środki wracają do funduszu feeder i ostatecznie do inwestora.  Taka struktura oznacza centralizację zarządzania aktywami, co pozwala na osiągnięcie korzyści skali na rynkach inwestycyjnych i wynikającą z niej efektywność kosztową.
 
Oferowane przez krajowe TFI fundusze działające w konstrukcji master-feeder to w rzeczywistości tzw. "feedery". Dzięki nim inwestorzy uzyskują dostęp do know-how zagranicznych firm inwestycyjnych. Zgodnie z przepisami, ich zarządzający inwestują co najmniej 85% aktywów w tytuły uczestnictwa innego konkretnego funduszu (master). Pozostałe środki mogą utrzymywać w płynnych aktywach, a także instrumentach pochodnych, które mogą być stosowane jedynie w celach zabezpieczających. Co ważne, feeder może zainwestować tylko w jeden fundusz master i musi mieć w tym celu odpowiednie zezwolenie (zatwierdzenie wyboru danego funduszu master).
 
Ponadto odpowiednie przepisy przewidują, że:

Reklama

• Fundusz master musi mieć jako uczestnika więcej niż jeden fundusz feeder, jednocześnie sam nie może być funduszem feeder oraz nie może posiadać jednostek funduszu feeder.
• Musi być zawarte porozumienie pomiędzy funduszem feeder i master (w zakresie wymiany informacji itp.) lub odpowiednie zasady działalności w przypadku, gdy oba fundusze są zarządzane przez tę samą spółkę zarządzającą.
• Fundusz master jest zobowiązany udzielać funduszowi feeder informacji niezbędnych do prowadzenia działalności (w zakresie realizowanej polityki inwestycyjnej, wyceny, zmian statutu i innych dokumentów, zawieszania zbywania i odkupywania tytułów uczestnictwa, planowanych połączeń, podziałów, likwidacji, itp.).
• Fundusz master nie może pobierać od funduszu feeder żadnych opłat manipulacyjnych.
• Uczestnicy funduszu feeder mają prawo otrzymać bezpłatnie dokumenty funduszu master (KII, prospekt, sprawozdania), a dokumenty funduszu feeder zawierają odpowiednie informacje związane z funkcjonowaniem jako feeder.
• Depozytariusze i audytorzy funduszy są obowiązani zawrzeć porozumienie w zakresie wymiany informacji, niezbędne do właściwego wykonywania obowiązków.