Santander Prestiż Obligacji Korporacyjnych – europejski mix
Charakterystyka produktu
Już od wielu lat Santander Prestiż Obligacji Korporacyjnych wyróżnia się na tle innych rozwiązań z grupy porównawczej funduszy dłużnych korporacyjnych. Jego główna cecha to przede wszystkim wysokie zaangażowanie na rynkach europejskich. Dominująca większość konkurentów buduje swoje portfele na bazie polskich emitentów, tymczasem w przypadku omawianego funduszu krajowa alokacja to znacząco poniżej 50% (np. ok. 35% na koniec października 2025). To niesie za sobą ważne implikacje, które warto by rozumiał każdy obecny lub potencjalny inwestor. Podczas gdy w większości przypadków papiery zagraniczne notowane są na giełdach i posiadają one cenę rynkową (zawierane są transakcje), to już w Polsce obraz sytuacji jest odmienny. Gros papierów albo nie jest notowana w ogóle, lub transakcje na nich są sporadyczne - co prowadzi do wykorzystywania nierynkowych metod wyceny składników portfela przez TFI. Skutkuje to tym, że fundusze bazujące na rynku krajowym charakteryzują się znacznie niższą zmiennością, niż Santander Prestiż Obligacji Korporacyjnych (oraz jego odpowiednik w parasolu Santander FIO, bez Prestiż w nazwie). Wyższa zmienność przekłada się negatywnie na wskaźniki efektywności na tle grupy oraz ewidentnie nadaje funduszowi inny profil, niż standardowe rozwiązanie w grupie. Podkreśla to też wyższe ryzyko stopy procentowej, np. 3,5 roku na koniec października 2025, gdy przeciętny fundusz korporacyjny charakteryzuje się czasem trwania ok. 1 roku. Co więcej, w przeciwieństwie do konkurentów ten fundusz oferuje dodatkowy potencjał zysku, wynikający ze wzrostu wartości rynkowej papierów, ale też symetrycznie - ryzyko spadku. Mamy zatem do czynienia z przypadkiem, gdy jabłko oceniane jest na tle gruszek i z podstawowych różnic trzeba zdawać sobie sprawę.
Reklama
Ekspozycja zagraniczna kreowana jest dwojako. Ok. 15% stanowią fundusze ETF na różne indeksy obligacji korporacyjnych, m.in. high yield. Pozostała część, czyli blisko połowa portfela, to inwestycje w papiery zagranicznych podmiotów, gdzie popularnością u zarządzającego cieszy się przede wszystkim branża finansowa. Jak zaznaczyliśmy wcześniej, głównym obszarem geograficznym inwestycji jest szeroko pojęta Europa. Inwestycje na innych kontynentach również są obecne, ale ich udział jest zbyt skromny, by miały znaczący wpływ na trzon portfela. Dywersyfikacja jest bardzo szeroka, wśród lokat jest kilkudziesięciu emitentów korporacyjnych, a partycypacja największego z nich to poniżej 3%. Zatem fundusz jest bardziej narażony na dekoniunkturę na rynku czy w danej branży, niż problemy pojedynczego emitenta, gdy w krajowych rozwiązaniach często jest odwrotnie. Trzeba przy tym podkreślić, że ryzyko walutowe jest zabezpieczane. Jako uzupełnienie portfela należy traktować obligacje Skarbu Państwa, ok. 20%, czyli lwia część wspomnianej już 35% ekspozycji krajowej.
Z racji swego innego profilu, porównania efektywności czy stóp zwrotu funduszy do grupy mają ograniczoną użyteczność. Z kronikarskiego obowiązku warto jednak odnotować, że Santander Prestiż Obligacji Korporacyjnych radzi sobie ze zmiennym szczęściem. Przykładowo, w roku 2022 był najsłabszy, a rok później - najlepszy. Wszystko to wprost wynika z koniunktury na europejskich rynkach długu, gdy ta jest mocna, funduszy wygrywa z rodzimym rynkiem, i odwrotnie. Bardziej celowe wydaje się być porównanie z benchmarkiem. To wypada relatywnie korzystnie, gdyż przy wysokich kosztach zarządzania (1,5% pa) w horyzoncie 3- i 5-letnim fundusz jest od wzorca generalnie lepszy. To jednak w ujęciu z lotu ptaka, natomiast przy analizie konkretnych lat kalendarzowych widać też generalne odchylenia od benchmarku - szczególnie wspomniane 2022 i 2023. Jednak trzeba tutaj nadmienić, że sam benchmark nie jest skonstruowany odpowiednio - przykładowo, ekspozycja krajowa w nim to aż 60%.
Dla kogo jest ten fundusz?
Rozwiązanie to dedykowane jest inwestorom, którzy chcą w partycypować w koniunkturze panującej na polskim i zagranicznym rynku długu korporacyjnego. Dodatkowo również akceptują charakterystykę związaną z inwestycjami na rynkach zagranicznych.
